Orzechowo (obwód brzeski)
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2023) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 1651 |
| Kod pocztowy |
225922 |
| Tablice rejestracyjne |
1 |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 51°38′19″N 23°57′11″E/51,638611 23,953056 | |
Orzechowo (biał. Арэхава, ros. Орехово) – agromiasteczko na Białorusi w rejonie małoryckim obwodu brzeskiego, centrum administracyjne sielsowietu.
Znajduje się tu parafialna cerkiew prawosławna pw. św. Paraskiewy[2], zbór Zjednoczonego Kościoła Chrześcijan Wiary Ewangelicznej[1] (nurt zielonoświątkowy).
Geografia
Miejscowość położona na Polesiu Brzeskim nad Jeziorem Orzechowskim, na międzyrzeczu Bugu i Prypeci[3] (jezioro zaliczane jest do zlewni Bugu[4]). Przez wieś przepływa rzeka Małoryta (dopływ Ryty). Niedaleko od Orzechowa przebiega też granica białorusko-ukraińska. Miejscowość jest oddalona o ok. 29 kilometrów na wschód od Włodawy.
Historia
Miejscowość wzmiankowana po raz pierwszy w 1546[5][6].
W trakcie konfederacji barskiej, 13 września 1769 roku, stoczona została bitwa pod Orzechowem, w której uczestniczyli m.in. bracia Pułascy: Antoni, Franciszek Ksawery oraz Kazimierz.
Wieś królewska położona była w końcu XVIII wieku w ekonomii brzeskiej w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego[7].
Po III rozbiorze w 1795 r. znalazła się w granicach zaboru rosyjskiego. W XIX w. Orzechowo leżało w gminie Ołtusz, w powiecie brzeskim guberni grodzieńskiej[8]. W okresie międzywojennym wieś i folwark Orzechowo należały do gminy Ołtusz w powiecie brzeskim województwa poleskiego II Rzeczypospolitej[9]. Według spisu powszechnego z 1921 r. wieś liczyła 99 domów. Mieszkało tu 548 osób: 265 mężczyzn, 283 kobiety. Wszyscy byli prawosławni i wszyscy deklarowali narodowość białoruską[10]. Pod względem narodowościowym i wyznaniowym tak samo prezentowało się czworo mieszkańców folwarku Orzechowo (3 mężczyźni, 1 kobieta)[10].
Po II wojnie światowej Orzechowo znalazło się w granicach Białoruskiej SRR, a od 1991 r. – w niepodległej Białorusi.
Przypisy
- 1 2 Ореховский сельский исполнительный комитет. Малоритский районный исполнительный комитет. [dostęp 2025-02-15].
- ↑ Православный приход храма святой великомученицы Параскевы Пятницы в агрогородке Орехово. pravbrest.by. [dostęp 2021-01-29]. (ros.).
- ↑ Polesie. [w:] Nasiadka M., Wład P., Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie. Przewodnik dla zaawansowanych, Rzeszów 2012 [on-line]. Wydawnictwo Turystyczne Paweł Wlad. [dostęp 2013-03-12].
- ↑ Andriej Abramčuk: Kraina jezior i błot. [w:] „Dzikie Życie” nr 2 (128): 2005 [on-line]. Pracownia.org.pl, luty 2005. [dostęp 2013-03-12].
- ↑ Wieś Orzechowo. Radzima.org. [dostęp 2013-03-12].
- ↑ Геннадий Николаевич Ходор: Орехово. ГУК Малоритская центральная районная библиотека. [dostęp 2025-02-15]. (ros. • biał.).
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 116.
- ↑ Orzechowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 416.
- ↑ Gmina wiejska Ołtusz. Radzima.net. [dostęp 2013-03-12].
- 1 2 Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 8: Województwo poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 8. [dostęp 2013-03-12].
Bibliografia
- Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, wydanie I.
Linki zewnętrzne
- Orzechowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 416.
- Orzechowo na Radzima.org
- Orzechowo (Орехово) na mapie rejonu małoryckiego