Oscylator van der Pola

Oscylator van der Pola – oscylator bez wymuszenia z nieliniowym tłumieniem. Wyznaczony w latach dwudziestych jako model prostego generatora drgań z lampą elektronową^[1]. Opisany jest równaniem różniczkowym^[2][3]:

${\displaystyle {\frac {d^{2}y}{dt^{2}}}-\mu (1-y^{2}){\frac {dy}{dt}}+\omega ^{2}y=0}$

gdzie:

• μ – większy od zera parametr określający nieliniowość i tłumienie oscylatora.

Dla dowolnych warunków początkowych, istnieje dla tego odwzorowania atraktor typu cykl graniczny^[1].

Równanie jak i rodzaj drgań nazwane zostały na cześć odkrywcy Balthasara Van Der Pola.

• wahadło proste - oscylator nieliniowy