Oskar Farenholc

Oskar Czesław Farenholc

Franz Henzel
John Kennedy
Jerzy Stawicki
Wacław Sławicki

Sum, Rosomak

porucznik
Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1918 Kijów
Data śmierci	1944
Przebieg służby
Lata służby	1939–1944
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne Armia Krajowa
Jednostki	Centrum Wyszkolenia Artylerii (II RP), 1. Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej, Oddział VI Sztabu Naczelnego Wodza, Oddział II Informacyjno-Wywiadowczy Komendy Głównej AK
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Oskar Czesław^[a] Farenholc Franz Henzel vel John Oskar Kennedy vel Jerzy Stawicki vel Wacław Sławicki, pseud.: Sum, Rosomak (ur. 1 stycznia 1918 w Kijowie, zamordowany 5 kwietnia 1945^[1] w KL Mauthausen-Gusen) – porucznik artylerii Wojska Polskiego, Polskich Sił Zbrojnych i Armii Krajowej, cichociemny.

Był synem Ludwika, lekarza, i Wandy z domu Oleckiej. Po uzyskaniu matury w Gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie w 1937 roku wstąpił ochotniczo do Szkoły Podchorążych Artylerii w Zambrowie, a następnie Szkoły Podchorążych Artylerii Przeciwlotniczej w Trauguttowie koło Brześcia nad Bugiem (do sierpnia 1939 roku).

We wrześniu 1939 roku służył w III batalionie Centrum Wyszkolenia Artylerii. 19 września przekroczył granicę polsko-węgierską. W październiku 1939 roku znalazł się we Francji, gdzie do czerwca 1940 roku służył w ośrodku artylerii przeciwlotniczej w Saint-Nazaire. Następnie przebywał w Wielkiej Brytanii, służąc w obsadzie pociągu pancernego „E” i w 1 dywizjonie artylerii przeciwlotniczej.

Zgłosił się do służby w kraju. Przeszkolony jako cichociemny, ze specjalnością w wywiadzie. Ukończył Oficerski Kurs Doskonalący Administracji Wojskowej (kamuflaż polskiej szkoły wywiadu) oraz m.in. kurs spadochronowy^[2]. Zaprzysiężony 29 grudnia 1942 roku i przydzielony do Oddziału VI Sztabu Naczelnego Wodza.

Został zrzucony do Polski w nocy z 13 na 14 marca 1943 roku w ramach operacji lotniczej o kryptonimie Tile z samolotu „Halifax” DT-725 „J” ze 138 dywizjonu RAF na placówkę odbiorczą „Olcha”, znajdującą się 9 km od Kielc. Razem z nim skoczyli cichociemni: por. Janusz Prądzyński ps. Trzy, ppor. Jan Rostworowski ps. Mat, ppor. Edwin Scheller-Czarny ps. Fordon^[3]. Dostał przydział do wywiadu ofensywnego Oddziału II Komendy Głównej AK jako oficer referatu „Zachód”.

6 października 1943 roku został ranny w czasie przypadkowej strzelaniny w rejonie Alei Szucha 12 w Warszawie i w następstwie aresztowany przez SD pod nazwiskiem Franz Henzel vel Jerzy Stawicki. Dotąd sądzono, że po śledztwie, które trwało do lipca 1944 roku został prawdopodobnie wywieziony z Pawiaka do Groß-Rosen. Według ustaleń portalu elitadywersji.org, dokonanych w czerwcu 2022 roku, w wyniku kwerendy w Arolsen Archives, największym na świecie archiwum niemieckich zbrodni, jako John Oskar Kennedy został wywieziony do obozu koncentracyjnego  KL Mauthausen – prawdopodobnie tam zginął po 15 grudnia 1944 roku. Świadczą o tym archiwalne dokumenty opublikowane na tym portalu^[4].

13 września 2023 roku, dzięki kwerendzie przeprowadzonej przez dr. Bartłomieja Szyprowskiego w Mauthausen Memorial, przy udziale portalu elitadywersji.org uzyskano informację z bazy danych, iż wg relacji czeskiego współwięźnia (Milos Stransky) Oskar Farenholc jako John Kennedy co najmniej trzy miesiące pracował jako polityczny więzień w karnej kompanii przy transporcie bloków granitu z kamieniołomu. Miesiąc przed wyzwoleniem został zamordowany w tym obozie koncentracyjnym 5 kwietnia 1945 roku. Informację z Mauthausen Memorial oraz relację współwięźnia opublikowano na portalu^[1].

• podporucznik – ze starszeństwem z dniem 1 września 1939 roku
• porucznik – ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1943 roku.

• Krzyż Walecznych – czterokrotnie.

W lewej nawie kościoła św. Jacka przy ul. Freta w Warszawie odsłonięto w 1980 roku tablicę Pamięci żołnierzy Armii Krajowej, cichociemnych – spadochroniarzy z Anglii i Włoch, poległych za niepodległość Polski. Wśród wymienionych 110 poległych cichociemnych jest Oskar Fahrenholc.

• Krzysztof A. Tochman: Słownik biograficzny cichociemnych. T. 2. Rzeszów: Wydawnictwo „Abres”, 1996, s. 36–37. ISBN 83-902499-5-2.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1984, s. 308. ISBN 83-211-0537-8.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni 1941–1945 – Sylwetki spadochroniarzy. Wojskowy Instytut Historyczny, s. 142–143.