Ostrowica

Ostrowica
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość 26,8 km
Źródło
Miejsce Sitno
Współrzędne

53°13′53″N 14°49′28″E/53,231389 14,824444

Ujście
Recypient Płonia (jez. Miedwie)
Miejsce

poniżej Giżyna

Wysokość

14 m n.p.m.

Współrzędne

53°14′26″N 14°51′41″E/53,240556 14,861389

Położenie na mapie gminy Pyrzyce
Mapa konturowa gminy Pyrzyce, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu pyrzyckiego
Mapa konturowa powiatu pyrzyckiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”

Ostrowica (niem. Katten Graben) – uregulowana rzeka w zachodniej części Pojezierza Zachodniopomorskiego na Równinie Pyrzycko-Stargardzkiej, w powiecie pyrzyckim.

Dawna rzeka nizinna zaczynająca swój bieg w rozlewiskach powyżej jeziora: Świdno i Świdzienko w gminie Kozielice, na południe od wsi Trzebórz. Odwadnia wschodnią część powiatu pyrzyckiego. W górnym biegu największym dopływem jest Kanał Wąski, a w dolnym przepływając przez jezioro Będgoszcz przyjmuje wody Krzekny i Bielicy. Uchodzi do Miedwia.

Uregulowana, podobnie jak jej dopływy podczas melioracji przed 1945 rokiem. Obecnie nazywana Kanałem Ostrowicy lub Kanałem Nieborowskim, a w górnym biegu Kanałem Długim.

Górny bieg rzeki do jeziora Będgoszcz nosi nazwę Kanał Nieborowski[1].

Nazwę Ostrowica wprowadzono urzędowo w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę rzeki – Katten-Graben[2].

Zobacz też

Przypisy

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.