Owsica pstra
![]() | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Helictochloa / owsica | ||
| Gatunek |
owsica pstra | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Helictochloa versicolor (Vill.) Romero Zarco Candollea 66: 103 (2011)[3] | |||
| Synonimy | |||
| |||
Owsica pstra (Helictochloa versicolor (Vill.) Romero Zarco[4][3]) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Występuje w południowej i środkowej Europie oraz Turcji[3]. W Polsce rośnie tylko w Tatrach[5].
Morfologia
- Łodyga
- Delikatne źdźbło do 30 cm wysokości.
- Liście
- Sinawe, sztywne, płaskie, na szczycie kapturkowate, tylko na brzegu szorstkie i z białą obwódką. Pochwy liściowe obłe.
- Kwiaty
- Zebrane w 4–5-kwiatowe kłoski, te z kolei zebrane w jajowatą wiechę długości 4–6 cm. Plewy fiołkowe, w dolnej części zielone, brązowe na brzegu. Plewka dolna brązowa, żółta na brzegu, z ciemną ością, w dole taśmowato spłaszczoną i skręconą[6].
- Owoce
- Ziarniaki.
Biologia i ekologia
Bylina, hemikryptofit, oreofit. Rośnie w wysokogórskich murawach acydofilnych. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Gatunek charakterystyczny klasy Juncetea trifidi oraz zespołu Oreochloo distichae-Juncetum trifidi[7].
Zmienność
Wyróżniane są trzy podgatunki[3]:
- Helictochloa versicolor subsp. caucasica (Holub) Romero Zarco
- Helictochloa versicolor subsp. praetutiana (Parl. ex Arcang.) Romero Zarco
- Helictochloa versicolor subsp. versicolor
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2014-01-26] (ang.).
- 1 2 3 4 5 Helictochloa versicolor (Vill.) Romero Zarco, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-04-24].
- ↑ Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105.
- ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
- ↑ Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
