Półmroczek
| Nycticeinops | |||
| J. Edwards Hill & D.L. Harrison, 1987[1] | |||
 Półmroczek afrykański (N. schlieffeni) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
półmroczek | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Nycticeius schlieffeni W.C.H. Peters, 1859 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Półmroczek[2] (Nycticeinops) – rodzaj ssaków z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje jeden żyjący współcześnie gatunek występujący w Afryce[3][4].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 37–48 mm, długość ogona 24–34 mm, długość ucha 9–13 mm, długość tylnej stopy 7–8 mm, długość przedramienia 28–35 mm; masa ciała 4–9 g[4][5].
Systematyka
Rodzaj zdefiniowała w 1987 roku para brytyjskich zoologów John Edwards Hill i David Lakin Harrison w artykule zatytułowanym Baculum u Vespertilioninae (Chiroptera: Vespertilionidae) z przeglądem systematycznym, streszczeniem Pipistrellus i Eptesicus oraz opisem nowego rodzaju i podrodzaju, opublikowanym na łamach „Bulletin of the British Museum (Natural History)”[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) półmroczek afrykański (N. schlieffeni).
Etymologia
Podział systematyczny
Do rodzaju Nycticeinops należy jeden występujący współcześnie gatunek[7][3][4][8]:
- Nycticeinops schlieffeni (W.C.H. Peters, 1859) – półmroczek afrykański
Opisano również wymarły gatunek z plejstocenu dzisiejszej Tanzanii[9]:
- Nycticeinops serengetiensis Gunnell, Butler, Greenwood & Simmons, 2015
Przypisy
- 1 2 Hill i Harrison 1987 ↓, s. 254.
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 117, 123. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- 1 2 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 228. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- 1 2 3 R. Moratelli, C. Burgin, V. Cláudio, R. Novaes, A. López-Baucells & R. Haslauer: Family Vespertilionidae (Vesper Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 815–817, 823. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- ↑ Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 536–537. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Hill i Harrison 1987 ↓, s. 255.
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Nycticeinops. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-07-28].
- ↑ C.J. Burgin, J.S. Zijlstra, M.A. Becker, H. Handika, J.M. Alston, J. Widness, S. Liphardt, D.G. Huckaby & N.S. Upham: The ASM Mammal Diversity Database. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 2.1) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-04-12]. (ang.).
- ↑ G.F. Gunnell, P.M. Butler, M. Greenwood & N.B. Simmons. Bats (Chiroptera) from Olduvai Gorge, Early Pleistocene, Bed I (Tanzania). „American Museum Novitates”. 3846, s. 17, 2015. DOI: 10.1206/3846.1. (ang.).
Bibliografia
- J.E. Hill & D.L. Harrison. The baculum in the Vespertilioninae (Chiroptera: Vespertilionidae) with a systematic review, a synopsis of Pipistrellus and Eptesicus, and the description of a new genus and subgenus. „Bulletin of the British Museum (Natural History)”. Zoology series. 52 (7), s. 225–305, 1987. (ang.).