Płat Riedla

Schemat przedstawiający różnicowanie wątroby z płatem Riedla i rozdętego pęcherzyka żółciowego

Płat Riedla (ang. Riedel lobe, lobus appendicularis, lobus linguiformis) – wariant budowy anatomicznej wątroby człowieka, polegający na obecności długiego, językowatego wyrostka odchodzącego od prawego płata bocznie do pęcherzyka żółciowego. Pojęcie płata Riedla często spotykane jest w niemieckojęzycznej literaturze medycznej (niem. Riedel' Leberforsatz, Riedel' zungenförmiger Leberforsatz). Tę anomalię opisał niemiecki chirurg Bernhard Moritz Carl Ludwig Riedel w 1888 roku[1].

Obecność płata Riedla może być w badaniu ultrasonograficznym mylona z hepatomegalią[2].

Przypisy

  1. ↑ Riedel BM. Ueber den zungenförmigen Fortsatz des rechten Leberlappens und seine pathognostische Bedeutung für die Erkrankung der Gallenblase nebst Bemerkungen über Gallensteinoperationen. „Berliner klinische Wochenschrift”. 25, s. 577-581, 602-607, 1888.
  2. ↑ Maria Krystyna Walas, Krzysztof Skoczylas, Ireneusz Gierbliński, Błędy i pomyłki w diagnostyce ultrasonograficznej wątroby, pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, „Journal of Ultrasonography”, 12 (51), 2012, s. 449.

Linki zewnętrzne

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.