Pałac Głowińskich

Pałac Głowińskich
Zabytek: nr rej. A-992/M
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Raba Wyżna

Architekt

Konrad Kuhl

Rozpoczęcie budowy

1900

Ukończenie budowy

1902

Pierwszy właściciel

Jan Kanty Zduń

Kolejni właściciele

Instytut Zootechniki

Położenie na mapie gminy Raba Wyżna
Mapa konturowa gminy Raba Wyżna, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac Głowińskich”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac Głowińskich”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac Głowińskich”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Pałac Głowińskich”
Ziemia49°33′42,84″N 19°52′30,18″E/49,561900 19,875050

Pałac Głowińskich – pałac w Rabie Wyżnej

Zaprojektowany został dla młodego dziedzica rabiańskiego dr. Jana Zdunia przez Konrada Kuhla (1856–1922), docenta UJ i profesora Szkoły Rolniczej w Krakowie (dzisiejszy Uniwersytet Rolniczy) tworzącego głównie w duchu modnego wówczas historyzmu. Budynek zbudowano w dwa lata, od 1900 do 1902 r. Od roku 1934 pełnił funkcję pensjonatu dla gości. W czasie II wojny światowej odbywało się w nim tajne nauczanie. Od 28 I 1945 we dworze stacjonował sztab jednostki radzieckiej. W lutym 1945 r. pałac stał się własnością państwa. W latach pięćdziesiątych stanowił siedzibę Instytutu Zootechniki. W 1985 roku pałac Głowińskich został wpisany do rejestru zabytków kultury[1].

Jan Kanty Zduń (1867–1906) pojął za żonę Różę z domu Seeling de Saulenfels (1871–1957), córkę Ludwika Seelinga de Saulenfels, rządcy dóbr arcyksięcia Rainera w Izdebniku i Melanii z Riegerów, pochodzącej ze znanej krakowskiej rodziny. Mieli oni jedną córkę Wandę (1894–1983), która w 1917 wyszła za mąż za Kazimierza Głowińskiego (1878–1942), c.k. komisarza powiatowego w Nowym Targu.

Przypisy

Bibliografia

  • A. S. Głowiński, Komentarze Rodzinne (Głowińscy z Raby Wyżnej), Warszawa 2004.
  • Gmina Raba Wyżna, zebrał i oprac. E. Siarka, Kraków – Michałowice 2004.
  • Kronika Parafii Raba Wyżna T. I, 1835–1993, oprac. M. Pietrzak, Kraków – Raba Wyżna 2011.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.