Pałac w Łącku

Pałac w Łącku
Zabytek: nr rej. 1150 z 22.05.1975
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łąck

Styl architektoniczny

neorenesans

Architekt

Kornel Gabrielski

Kondygnacje

2

Rozpoczęcie budowy

1872

Ukończenie budowy

1873

Pierwszy właściciel

Mikołaj Fuhrman

Kolejni właściciele

Edward Śmigły-Rydz, Jan Kulczyk, Dariusz Miłek

Położenie na mapie gminy Łąck
Mapa konturowa gminy Łąck, blisko centrum u góry znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Łącku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Łącku”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po lewej znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Łącku”
Położenie na mapie powiatu płockiego
Mapa konturowa powiatu płockiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Łącku”
Ziemia52°28′N 19°37′E/52,466667 19,616667

Pałac w Łącku – pałac wybudowany w latach 1872−1873 w stylu neorenesansowym w Łącku (województwo mazowieckie).

Pałac jest elementem zespołu pałacowego z drugiej połowy XIX w., w skład którego wchodzi również park.

Historia

Pałac zbudowany w latach 1872−1873 według projektu Kornelego Gabrielskiego dla Mikołaja Fuhrmana − oficera rosyjskiego, właściciela dóbr łąckich.

Od 1923 do 1938 r. pałac był siedzibą dyrekcji Państwowego Stada Ogierów. W latach 1938−1939 pełnił funkcję rezydencji marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego. Od 7 września 1939 r. mieściła się tu kwatera generała Władysława Andersa. Po wojnie pałac pełnił funkcję ośrodka Funduszu Wczasów Pracowniczych. Obecnie pałac jest własnością prywatną. W 2000 r. został wyremontowany i zmodernizowany.

Architektura

Budynek neorenesansowy o formie zbliżonej do willi włoskiej. Murowany z cegły, otynkowany, piętrowy, na wydłużonym planie, nieregularny, z licznymi ryzalitami i ośmioboczną wieżą czterokondygnacjową. Układ wnętrz dwutraktowy, z przedsionkiem, hallem i dwukondygnacjową salą balową na osi zaznaczającą się w elewacji ogrodowej trójbocznie zamkniętym ryzalitem. Do sali balowej z jednej strony przylega biblioteka z boazerią i sufitem wspartym na filarze, łącząca się z wieżą, z drugiej strony prostokątny salon z owalnymi medalionami wypełnionymi pastelowymi portretami kobiecymi za szkłem. W wielu pomieszczeniach zachowały się pozostałości dekoracji sztukatorskiej. Przed elewacją ogrodową obszerny taras, z widokiem na jezioro.

Park

Pałac otacza rozległy park krajobrazowy powstały na początku XIX w., ze starodrzewem i jeziorem. Przez park przebiegają aleje kasztanowa i grabowa, znajduje się dąb szypułkowy – pomnik przyrody. Po przeciwnej stronie jeziora stoi eklektyczna kaplica pałacowa św. Piotra i Pawła z końca XIX wieku. Kaplica jest murowana z cegły, otynkowana, prostokątną z kruchtą od zachodu, przekryta dachem dwuspadowym krytym dachówką.

W filmie

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.