Pałac w Shenyangu

Pałace cesarskie dynastii Ming i Qing w Pekinie i Shenyangu;
Pałac cesarski dynastii Qing w Shenyangu^[a]

Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Widok z lotu ptaka na pałac
Państwo	Chiny
Typ	kulturowy
Spełniane kryterium	I, II, III, IV
Numer ref.	439
Region[b]	Azja i Pacyfik
Historia wpisania na listę
Dokonane zmiany	jako rozszerzenie dotychczasowego: Pałac cesarski dynastii Ming i Qing
Położenie na mapie Chin Pałace cesarskie dynastii Ming i Qing w Pekinie i Shenyangu; Pałac cesarski dynastii Qing w Shenyangu
41°47′46,18″N 123°27′02,55″E/41,796161 123,450708
↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

Pałac w Shenyangu^[1] (chiń. upr. 盛京宫殿; chiń. trad. 盛京宮殿; pinyin Shèngjīng Gōngdiàn) – rezydencja zbudowana w latach 1625 do 1636 przez Nurhaczego na wzór Zakazanego Miasta^[2]. Do zdobycia Pekinu w 1644 główna siedziba dynastii Qing, później rozbudowywana, po upadku cesarstwa otwarta dla turystów^[3].

Najstarsze i najważniejsze budynki – Sala Da Zheng (Da Zheng Dian) i Pawilon Dziesięciu Królów (Shi Wang Ting) – kompleksu znajdują się w północno-wschodniej części. W sali Da Zheng Hong Taiji, następca tronu Mandżurii i Dorgon, książę mandżurski mieli wydać rozkaz ataku na Chiny^[2].

• 
  Sala Da Zheng
• 
  Najwyższy budynek - Wieża Feniksa
• 
  Brama wejściowa
• 
  Centrum Mukdenu (Shenyangu) z pałacem około 1660 r.
• 
  Plan pałacu

• Simon Foster, Candice Lee, Jen Lin-Liu, Beth Reiber, Tini Tran, Lee Wing-sze, Christopher D. Winnan: Frommer's China. Wyd. V. Hoboken: John Wiley & Sons, INC., 2012. ISBN 978-1-118-09419-8.