Pańszczyca (polana)
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
ok. 1360–1440 m n.p.m. |
| Zagospodarowanie |
nieużytek |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°15′19″N 20°01′55″E/49,255278 20,031944 | |
Polana Pańszczyca lub Pańszczyca – położona na wysokości ok. 1360–1440 m polana w środkowej części doliny Pańszczycy w polskich Tatrach Wysokich[1].
Polana znajduje się w świerkowym lesie nad prawym brzegiem Pańszczyckiego Potoku, pomiędzy podnóżami Łasicowej Czubki i Małej Koszystej[1]. Dawniej była to główna polana hali Pańszczyca. Stały na niej szałasy i szopy pasterskie[2].
Przez polanę, wzdłuż Pańszczyckiego Potoku prowadzi nieznakowany szlak będący łącznikiem (skrótem) między zielonym szlakiem z Wierchporońca do schroniska „Murowaniec” a czerwonym z Toporowej Cyrhli do Morskiego Oka. O licznych skrótach przy szlakach z Toporowej Cyrhli i Brzezin do schroniska „Murowaniec” Władysław Cywiński pisze: zalecać ich turystom nie wypada, zrozumieć wybory trzeba[3].
W końcowym okresie swojego użytkowania polana miała powierzchnię około 5 ha. Od dawna nieużytkowana samoistnie zarasta lasem. Badania przeprowadzone w 2009 r. wykazały, że już 60% jej powierzchni zarosło lasem. Niewątpliwie więc już w bliskiej przyszłości polana zniknie, ze szkodą dla różnorodności biologicznej[4].
Przypisy
- 1 2 Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Władysław Cywiński, Granaty, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2013, ISBN 978-83-7104-046-7.
- ↑ Marcin Bukowski, Dynamika zarastania polan tatrzańskich, M. Guzik (red.), Zakopane: Wydawnictwa Tatrzańskiego Parku Narodowego, 2009, ISBN 978-83-61788-08-9.