Pajęczynowiec mocarny
 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
pajęczynowiec mocarny |
| Nazwa systematyczna | |
| Botryobasidium robustius Pouzar & Hol.-Jech. Česká Mykologie 21(2): 69 (1967) | |
Pajęczynowiec mocarny (Botryobasidium robustius Pouzar & Hol.-Jech) – gatunek grzybów z typu podstawczaków (Basidiomycota)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Botryobasidium, Botryobasidiaceae, Cantharellales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisali go w 1967 r. Zdeněk Pouzar i Věra Holubová-Jechová na drewnie topoli czarnej w Czechach i nadana przez nich nazwa naukowa jest aktualna[1]. Polską nazwę podał internetowy atlas grzybów[2]
Morfologia
Rozpostarty, gładki, białawy do bladoszarego lub ochrowego. Hymenofor błonkowaty lub filcowaty[3].
- Cechy mikroskopowe
System strzępkowy monomityczny, strzępki jedno-przegrodowe, strzępki w subhymenium grubościenne, o szerokośći 5–8 µm, bezbarwne, strzępki substratowe grubościenne, o szerokości 8-10 µm, nieinkrustowane. Cystyd brak. Podstawki prawie cylindryczne, 15–18 × 8–10 µm, z 6 sterygmami, bez sprzążek u podstawy. Bazydiospory łódeczkowate do migdałowatych (6–)7–9 × 3–4 µm, gładkie, cienkościenne, bezbarwne, niecyjanofilne. Stadium konidialne tworzące poduszkowate plamy, ochrowe do rdzawobrązowych, konidia bezbarwne do żółtawych, grubościenne, kuliste, 13–17 × 13–15 µm, pochodzące z kulistych brodawkowatych komórek konidiogennych rosnących na konidioforach[3].
Występowanie i siedlisko
Podano jego stanowiska w niektórych krajach Europy, w jednym rejonie Ameryki Północnej i na dwóch wyspach Oceanu Indyjskiego[4]. Brak go w opracowanej w 2003 r. przez Władysława Wojewodę „Krytycznej liście wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski”[2], ale podano jego stanowiska w późniejszych latach. W internetowym atlasie grzybów znajduje się na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[5].
Przypisy
- 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2024-11-23].
- 1 2 3 Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 82–84, ISBN 83-89648-09-1.
- 1 2 Fungi Europaei – Corticiaceae s.l., t. 12, Mycobank, 2010, s. 1–1008 [dostęp 2024-11-24].
- ↑ Występowanie ''Botryobasidium robustius'' na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-11-23].
- ↑ Aktualne stanowiska Botryobasidium robustius w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2024-11-23].