Palais Henckel von Donnersmarck w Wiedniu
![]() Palais Henckel von Donnersmarck w Wiedniu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Parkring 14 (róg Weihburggasse 32) |
| Typ budynku |
Pałac |
| Rozpoczęcie budowy |
1871 |
| Ukończenie budowy |
1872 |
| Pierwszy właściciel |
rodzina Henckel von Donnersmarck |
Położenie na mapie Wiednia ![]() | |
Położenie na mapie Austrii ![]() | |
Palais Henckel von Donnersmarck w Wiedniu – pałac miejski w Wiedniu.
Pałac
Budowa i zmiany właścicieli pałacu
Został wzniesiony w latach 1871–1872 na zlecenie hrabiego Hugo I Henckel von Donnersmarck – zamożnego przemysłowca i arystokraty pochodzącego ze Śląska – jako prezent dla jego drugiej żony, Laura von Kaszonyi[1]. W pierwszych dekadach istnienia pałac służył rodzinie Henckel von Donnersmarck jako rezydencja miejska. W pierwszych dekadach istnienia pałac służył rodzinie Henckel von Donnersmarck jako rezydencja miejska[1].
W kolejnych latach pałac zmieniał właścicieli w obrębie arystokracji austro-węgierskiej. Przez pewien czas mieszkał w nim hrabia Edmund Zichy[2] – prominentny mecenas sztuki i nauki, znany z bogato urządzonego apartamentu, w którym zgromadził m.in. własnoręcznie projektowane kobierce oraz kolekcję orientalnych brązów[3]. Po śmierci hrabiny Laury Henckel von Donnersmarck pałac został około 1906 roku sprzedany hrabiemu Louisowi von Mir - pamiątką po nim pozostał do dziś monogram „M” pod koroną hrabiowską na frontonie budynku. Następnie wdowa po hrabiu Mir przekazała posesję w 1917 r. Alberto Marqués de Hohenkubin – jednak nowy właściciel rzadko z niej korzystał[3].
Okres II wojny światowej pałac przetrwał poważnie uszkodzony i splądrowany, a w latach powojennych stał przez dłuższy czas pusty[3]. Po śmierci markiza Hohenkubina w 1972 r. obiekt odziedziczyli jego spadkobiercy, którzy sprzedali go w 1977 roku miastu Wiedeń[3]. Tym samym zakończył się okres prywatnej rezydencji – pałac przeszedł na własność publiczną z myślą o nowym zagospodarowaniu.
Dalsze losy i zmiany funkcji
W latach 80. XX wieku nastąpiła zasadnicza zmiana funkcji obiektu – z dawnej rezydencji arystokratycznej przekształcono go w budynek hotelowy. W 1983–1985 pałac został wyremontowany i zaadaptowany na luksusowy hotel przez pracownię architektoniczną Pfeffer Consult[4]. Wkrótce po przebudowie nieruchomość nabyła firma SAS International Hotels, która otworzyła tu pięciogwiazdkowy hotel znany jako Radisson SAS (później Radisson Blu Palais Hotel)[3]. Dla potrzeb hotelu połączono wewnętrznie dwa sąsiadujące budynki – opisywany Palais Henckel von Donnersmarck oraz przyległy Palais Leitenberger przy Parkring 16 – tworząc jeden kompleks hotelowy[5]. Przez ponad dwie dekady obiekt funkcjonował jako prestiżowy hotel sieci Radisson, aż do końca 2013 roku, kiedy to ostatecznie został zamknięty[4]. Decyzja o zamknięciu wiązała się z upływem umowy z siecią Rezidor (Radisson) oraz planami dalszej przebudowy i zmiany koncepcji wykorzystania pałacu.
Po zamknięciu hotelu przystąpiono do ponownej modernizacji zabytkowych budynków. Początkowo planowano stworzyć w nich kombinację funkcji mieszkalnych i hotelowych. Około 2020 roku pałac został odnowiony i podzielony na ekskluzywne apartamenty rezydencyjne (Almanac Residences) – łącznie powstało kilkanaście luksusowych mieszkań na sprzedaż[3]. Najbardziej okazały apartament (całe piano nobile) został wystawiony na sprzedaż za rekordową cenę 32,5 mln euro[1], stając się najdroższym prywatnym mieszkaniem w Wiedniu w owym czasie. Jednocześnie zaplanowano przywrócenie funkcji hotelowej w ramach nowej marki. Ostatecznie, po zakończeniu prac adaptacyjnych, w marcu 2023 roku w murach pałacu (oraz połączonego z nim Palais Leitenberger) otwarto na nowo pięciogwiazdkowy hotel – Almanac Palais Vienna[6].
Obecni właściciele i zarządzający
Obecnie właścicielem i inwestorem pałacu (oraz sąsiedniego Palais Leitenberger) jest austriacka firma WSF Group z Wiednia, natomiast operatorem hotelu została utworzona przez nią sieć Almanac Hotels[7]. Za koncepcję rewitalizacji i urządzenia wnętrz odpowiada Tina Haselbacher – architektka i współwłaścicielka Almanac Hotels. Marka Almanac ma charakter butikowych hoteli luksusowych, stawiających na połączenie lokalnego dziedzictwa z nowoczesnym designem. Almanac Palais Vienna jest flagowym obiektem grupy w Austrii, otwartym jako drugi hotel sieci (po Pradze)[7].
Palais Henckel von Donnersmarck po najnowszej modernizacji pełni funkcję ekskluzywnego hotelu pięciogwiazdkowego. Pod szyldem Almanac Palais Vienna oferuje 111 elegancko zaprojektowanych pokoi i apartamentów dla gości, z wystrojem inspirowanym epoką cesarską i wiedeńską secesją. Hotel zajmuje oba zabytkowe pałace (Henckel von Donnersmarck i Leitenberger) połączone w jedną całość, mieszcząc m.in. restaurację, bar, centrum spa oraz sale bankietowe w zabytkowych wnętrzach. Wystrój łączy oryginalne elementy architektoniczne (marmurowe portale, stiuki, rzeźbione detale) z nowoczesnym luksusem, zgodnie z ideą harmonijnego połączenia historii i współczesności. Hotel kładzie nacisk na akcenty lokalne – od austriackich materiałów wykończeniowych po dzieła rodzimych artystów zdobiące wnętrza – podkreślając związek obiektu z wiedeńskim dziedzictwem.
Architektura
Pałac Henckel von Donnersmarck powstał w stylu historyzmu z przewagą form neorenesansowych, typowych dla zabudowy Ringstrasse w II połowie XIX wieku. Autorem projektu architektonicznego był duet Johann Romano von Ringe i August Schwendenwein von Lanauberg, a nad wykonawstwem czuwał budowniczy Paul Wasserburger[3].
Bryła pałacu odznacza się elegancką, symetryczną fasadą o wyraźnym horyzontalnym podziale kondygnacji. Otwory okienne ujęte są w masywne obramienia z dekoracyjnymi naczółkami, przy czym szczególnie wyróżniają się kariatydy flankujące okna trzeciej kondygnacji[3]. Ostatnie, najwyższe piętro zostało zaprojektowane skromniej, bez nadmiernych zdobień, co podkreśla monumentalność niższych kondygnacji[3]. Na narożniku od strony Weihburggasse znajduje się reprezentacyjny portal wejściowy o bogatej dekoracji rzeźbiarskiej. Portal zwieńczony jest balkonem wspartym na ośmiu kolumnach, co stanowi jeden z najbardziej charakterystycznych elementów pałacu[3]. We wnętrzach na piano nobile częściowo zachowały się oryginalne wystroje – cenne sztukaterie sufitowe oraz okładziny z drewna zdobiące ściany reprezentacyjnych salonów[3]. Do dziś imponuje również okazała klatka schodowa o pałacowej skali. Większość pomieszczeń (poza klatką schodową i kilkoma salami) nie zachowała jednak pierwotnego wystroju, wskutek licznych przebudów w XX wieku[3].
Przypisy
- 1 2 3 32,5 Millionen Euro: Preisrekord am Parkring. DiePresse. [dostęp 2025-03-26].
- ↑ Zichy, Edmund Graf. Deutsche Biographie. [dostęp 2025-04-08].
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Palais Henckel-Donnersmarck. Planet Vienna. [dostęp 2025-03-26].
- 1 2 Aus für Radisson Blu Palais Hotel. Wirtschaft. [dostęp 2025-04-08].
- ↑ Palais Leitenberger. Histouring. [dostęp 2025-04-08].
- ↑ Almanac Vienna: Luxushotel im Palais. A-List. [dostęp 2025-04-08].
- 1 2 First Look: Almanac Palais Vienna. NUVO Magazine. [dostęp 2025-03-26].
Bibliografia
- Barbara Dmytrasz: La Ringstrasse, Vienne, Amalthea, 2008
Linki zewnętrzne


