Paleoparadoxia
| Paleoparadoxia | |
 Paleoparadoxia tabatai | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina |
Paleoparadoxiidae |
| Rodzaj |
Paleoparadoxia |
Paleoparadoxia (łac. "starożytna zagadka") – wymarły rodzaj dużego roślinożernego ssaka morskiego.
Występowanie
Zamieszkiwał regiony brzegowe północnego Pacyfiku w miocenie od 20 do 10 milionów lat temu. Jego zasięg występowania rozpościerał się od wód Japonii (Tsuyama i Yanagawa) do Alaski na północy, a na południe do Baja California w Meksyku.
Znaleziska
Znane są 2 kompletne szkielety, jeden w Muzeum Fukushima w prefekturze Fukushima w Japonii, drugi natomiast w Stanford Linear Accelerator Center w północnej Kalifornii.
Tryb życia
Zwierzę odżywiało się wodorostami i trawą morską. Szczęki i zęby przypominały łyżkę koparki. Grube ciało było dobrze zaadaptowane do pływania i przebywania pod wodą, ale nie na dużych głębokościach. Jak dzisiejsza foka, przybywał na brzeg, by pożywiać się i wygrzewać w słońcu.