Pansemityzm

Pansemityzm, także Panshemiyut[1] (z gr. pan = „wszystko” + „Semici”) – doktryna polityczna głosząca zjednoczenie ludów semickich. Chociaż większość wysiłków pansemickich miała miejsce pomiędzy Arabami i Żydami, mogą one obejmować również Asyryjczyków, Amharow, Tigrajczycy, Samarytan, Mandejczyków i Maltańczyków[1][2].

Założenia

Za twórcę koncepcji uważany jest Joshua Radler Feldmann (1880–1957), który sformułował termin w 1903 roku. W swoich poglądach zakładał zintegrowanie Żydów i Arabów w jednym państwie, ze względu na ich więź kulturową i religijną[2], dążąc do utworzenia dwunarodowego państwa Palestyny, zamiast żydowskiego państwa Izrael. Jednocześnie przeciwstawiał się europejskiemu, szowinistycznemu nacjonalizmowi, uznając iż tworzy on sztuczne podziały między Żydami i Arabami, których postrzegał jako bratnie narody, dzielące to samo pochodzenie etniczne[1].

Do innych propagatorów pansemityzmu należeli m.in.: Mosche Yaakov Ben-Gavriel[3] i Kadmi Cohen[4].

Przypisy

  1. 1 2 3 Arie M. Dubnov, Zionisms: Roads Not Taken on the Journey to the Jewish State [online] [dostęp 2025-01-06].
  2. 1 2 Hanan Harif, „The Revival of the Orient, Pan-Semitism and Pan-Asianism within Zionist Discourse”: English summary of Ph.D. dissertation [online] [dostęp 2025-01-06].
  3. Mosche Yaakov Ben-Gavriel – 1 Buch – Perlentaucher [online], perlentaucher.de [dostęp 2025-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2024-06-21] (niem.).
  4. Geracy, COHEN Kadmi Isaac (1892-1944) [online], memoire.avocatparis.org [dostęp 2025-01-06] (fr.).