Paradajské jazero
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Data budowy |
połowa XVIII w. |
| Pojemność całkowita |
0,0253 mln m³ |
| Wysokość lustra wody |
~810 m n.p.m. |
| Powierzchnia |
0,004 km² |
| Głębokość |
6,6 m |
| Funkcja |
„tajch” |
Położenie na mapie kraju bańskobystrzyckiego  | |
Położenie na mapie Słowacji  | |
 48°27′40″N 18°52′48″E/48,461217 18,880050 | |
Paradajské jazero (dawniej też: Ottergrund, Ottergrundský tajch, Ottergrundské jazero) – sztuczny zbiornik zaporowy w Górach Szczawnickich na Słowacji. Należy do dużej grupy tego typu zbiorników, zwanych w bańskoszczawnickim okręgu górniczym tajchami, budowanych w XVI–XVIII w. w celu gromadzenia wody niezbędnej do napędu urządzeń górniczych i hutniczych.
Położenie
Leży w centralnej części Gór Szczawnickich, w granicach miasta Bańska Szczawnica, na wschodnich stokach wzniesienia Paradajs, 1 km na południe od przełęczy Červená studňa. Jest to najwyżej położony z bańskoszczawnickich tajchów. Korona zapory zbiornika leży na wysokości ok. 810 m n.p.m.
Historia
Zbiornik powstał w połowie XVIII w.[1], zapewne przed 1759 r.
Charakterystyka
Zapora ziemna, tworząca zbiornik, ma długość 44 m i wysokość 7 m[2]. Powierzchnia lustra wody zbiornika wynosi 0,4 ha, największa głębokość 6,6 m, objętość zbiornika 25 300 m³. Woda do zbiornika doprowadzana była siecią kanałów, głównie ze stoków Paradajsu[1].
Tuż powyżej zbiornika znajduje się tzw. Trubanov majer. Są to najwyżej położone (ok. 820 m n.p.m.) zabudowania mieszkalne w Bańskiej Szczawnicy[2].
Turystyka
Drogą biegnącą kilkadziesiąt metrów poniżej zapory prowadzi niebiesko znakowany 
szlak turystyczny (Chodník Andreja Kmeťa) z przełęczy Červená studňa na Sitno. Przez samą koronę zapory biegnie jedna ze ścieżek dydaktycznych, zapoznających z miejscowymi tradycjami górnictwa kruszców (Náučný chodník Milana Kapustu po žile Terézia)[3]. Z korony zapory interesujący widok na Bańską Szczawnicę i otaczające ją góry.