Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Miadziole

Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Miadziole

Парафія Маці Божай Шкаплернай y Мядзеле

kościół parafialny
Państwo	Białoruś
Siedziba	Miadzioł
Adres	ul. Pokoju 6/1 222397 Miadzioł, Białoruś
Data powołania	1754
Data zamknięcia	po 1945
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Diecezja	mińsko-mohylewska
Dekanat	miadziolski
Kościół	Matki Bożej Szkaplerznej w Miadziole
Proboszcz	o. Paweł Lelito OCD
Wezwanie	Matki Bożej Szkaplerznej
Wspomnienie liturgiczne	16 lipca
Położenie na mapie Białorusi Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Miadziole
54°52′56,5″N 26°55′21,4″E/54,882361 26,922611
Strona internetowa

Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Miadziole (biał. Парафія Маці Божай Шкаплернай y Мядзеле) – parafia rzymskokatolicka w Miadziole. Należy do dekanatu miadziolskiego archidiecezji mińsko-mohylewskiej.

W 1754 r. starosta zarzecki, Antoni Koszczyc, sprowadził do Miadzioła karmelitów bosych i wybudował kościół pod wezwaniem Matki Bożej Szkaplerznej. Introdukcja zakonników odbyła się 24 kwietnia 1754 r. Kilkanaście metrów od strony zachodniej kościoła, fundator wybudował z cegły jednopiętrowy klasztor. W 1832 r. konwent karmelitów bosych w Starym Miadziole uległ kasacie. Klasztor pozostał w rękach karmelitów jeszcze do 1833 r. Parafię podzielono i przyłączono do sąsiednich parafii. Kościół i klasztor oddano siostrom bazyliankom. Przebywały one w miadziolskim klasztorze do 1860 r. Po nich kościół przejęło duchowieństwo prawosławne, zakładając przy nim w 1866 r. swoją parafię. W 1920 r. kościół i dobra klasztorne zostały rewindykowane przez Kurię Metropolitalną w Wilnie i oddane tymczasowo w zarząd księdzu proboszczowi z Nowego Miadzioła. Metropolita wileńskiego arcybiskup Jałbrzykowski w 1927 r. rewindykował na rzecz Zakonu kościół w Miadziole wraz z zabudowaniami. W czasie okupacji niemieckiej klasztor został pozbawiony inwentarza i we wrześniu 1943 r. spalony. Pozostał tylko kościół i dom czeladniczy, w którym mieszkała służba kościelna. Do niego byli zmuszeni przenieść się zakonnicy aż do wybudowania drewnianego domku. W Miadziole karmelici pozostali do roku 1949, kiedy to repatriowali się do Polski. Po wojnie kościół został odebrany i zamknięty. W zakrystiach były przetrzymywane zwierzęta. Pozbawiony opieki, kościół uległ dewastacji. Po zwróceniu kościoła, 24 grudnia 1989 r. została w nim odprawiona pierwsza Msza św. O. Augustyn Kwiatkowski mieszkający na stałe w Naroczy zaczął dojeżdżać tu w niedziele i święta. W 1990 r. parafianie sami zrobili niezbędny remont umożliwiający rozpoczęcie działalności duszpasterskiej. Po o. Augustynie Kwiatkowskim pracowali w parafii o. Arkadiusz Kulacha i o. Bernard Radzik. 25 marca 2003 r. rozpoczął pracę przydzielony na stałe o. Roman Nowak. Wiosną 2003 roku zakonnicy zamieszkali w Miadziole w wynajętym przez parafię mieszkaniu. Dom czeladniczy z powodu złego stanu został opuszczony przez mieszkańców, a po 2 latach w krytycznym stanie przekazany parafii^[1]. W latach 2006–2007 dokonano renowacji elewacji zewnętrznej i pokrycia dachowego kościoła. We wrześniu 2011 r. bracia zamieszkali w wynajmowanym jednorodzinnym domu w Starym Miadziole. W tym też roku rozpoczęto budowę klasztoru na placu przykościelnym^[2].

Kalwaria powstała w 1765 r. Liczyła 21 kaplic i 8 bram. Po kasacie klasztoru w 1832 r. uległa dewastacji. Odbudowano ją w dwudziestoleciu międzywojennym. Została zburzona podczas II wojny światowej. Na początku XXI w. na kalwaryjskim wzgórzu, wokół którego znajdowała się Kalwaria, ustawiono drewniane krzyże. Następnie trwały starania o przyznanie ziemi pod kaplice w celu odnowienia stacji Drogi krzyżowej na Miadziolskiej Kalwarii^[2]. Wszystkie kaplice i bramy zostały odbudowane i 14 września 2014 r. odbyła się uroczystość poświęcenia Kalwarii, której przewodniczył metropolita mińsko-mohylewski, arcybiskup Tadeusz Kondrusiewicz^[3].

• Strona catholic.by
• Strona internetowa radzima.org