Parafia Przemienienia Pańskiego w Nowej Myszy
 kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
Новая Мыш 225331, вул. Паркавая, 3 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| diecezja | |
| Dekanat | |
| kościół |
Przemienienia Pańskiego w Nowej Myszy |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne |
6 sierpnia |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 53°08′18,2″N 25°54′30,4″E/53,138389 25,908444 | |
.svg.png){kind=small}
Parafia Przemienienia Pańskiego w Nowej Myszy – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w diecezji pińskiej, w dekanacie baranowickim, na Białorusi.
Parafia posiada trzy kaplice filialne: Matki Bożej Różańcowej w Derewni, śś. Piotra i Pawła w Mołczadzi i Matki Bożej Miłosierdzia w Siewrukach.
Historia
Pierwszy, drewniany kościół w Nowej Myszy ufundował w 1641 marszałek nadworny litewski Kazimierz Leon Sapieha. W 1669 r. parafia leżała w dekanacie słonimskim diecezji wileńskiej[1]. Po pożarze pierwszej świątyni nowy, murowany kościół wystawiła w 1825 rodzina Sapiehów[2]. W 1849 r. parafię leżącą w dekanacie nowogródzkim przyłączono do diecezji mińskiej. W latach 1869–1883 parafia leżała w dekanacie nowogródzkim diecezji wileńskiej, w latach 1883-1917 w archidiecezji mohylewskiej, w latach 1917-1925 ponownie w diecezji mińskiej. Od 1925 r. parafia leży w dekanacie baranowickim diecezji pińskiej[1]. Parafia w Nowej Myszy działała nieprzerwanie w czasach likwidacji parafii katolickich po powstaniu styczniowym i w okresie Związku Sowieckiego[3][4].
28 kwietnia 1942 r. Niemcy aresztowali proboszcz parafii ks. Alfons Oleszczuk. W jego zastępstwie administratorem parafii został ks. Wiktor Wierzbicki, aresztowany przez Niemców prawdopodobnie 26 czerwca 1942 r. Został przewieziony do więzienia w Baranowiczach, a stamtąd prawdopodobnie 3 lipca 1942 r. do obozu koncentracyjnego w Kołdyczewie, gdzie trafił również ks. Alfons Oleszczuk. 13 lipca 1942 r. księża zostali przewiezieni do Połonki i rozstrzelani razem z 13 innymi księżmi z okolicy Baranowicz przez białoruskich kolaborantów[5][6][1].
W latach 1942–1946 parafią opiekował się ks. Jan Borysiuk. Parafia liczyła około 1500 wiernych[1].
Demografia[1]
Liczba katolików, wiernych parafii, w poszczególnych latach.
Proboszczowie parafii[1]
| imię i nazwisko | daty urzędowania |
|---|---|
| Ks. Kramikowski | 1672 - 1674 |
| Ks. Marcin Zaniewski | 1677 |
| Ks. Joachim Małachowski | 1716 |
| Ks. Mateusz Krugielewicz | 1743 - 1744 |
| Ks. Andrzej Janowicz | 1779 - 1791 |
| Ks. Szymon Kisielewski | 1818 - 1826 |
| Ks. Feliks Runażewicz | 1828 - 1829 |
| Ks. Józef Rogowiecki | 1830 - 1832 |
| Ks. Edward Rogalewicz | 1848 - 1863 |
| Ks. Michał Jasiewicz | 1863 - 1898 |
| Ks. Antoni Ganicz | 1898 - 1912 |
| Ks. Stanisław Iwanowski | 1912 - 1913 |
| Ks. Antoni Trumpel | 1913 - 1919 |
| Ks. Donat Łaposzko | 1919 - 1922 |
| Ks. Antoni Kalenkiewicz | 1924 - 1925 |
| Ks. Józef Madaliński | 1926 - 1930 |
| Ks. Kazimierz Łomacki | 1930 - 1932 |
| Ks. Alfons Oleszczuk | 1933 - 1942 |
| Ks. Wiktor Wierzbicki (administrator) | 1942 |
| Ks. Stanisław Rogowski | 1951 - 1953 |
| Ks. Walenty Nowak[7] | 1990 - 2011 |
| Ks. Paweł Wróbel[7] | 2011 - 2013 |
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 K. Shastouski, Nowa Mysz | Kościół Przemienienia Pańskiego - Komentarze [online], www.radzima.org [dostęp 2021-02-21].
- ↑ Nowa Mysz i jej mieszkańcy. Echa Polesia. [dostęp 2018-11-02]. (pol.).
- ↑ Kościół Przemienienia Pańskiego Nowa Mysz. Radzima. [dostęp 2018-11-02]. (pol.).
- ↑ Mysz 1.) Nowa, mko nad rz. Myszanką, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 837.
- ↑ BARANOWICZE [online], swiety-krzyz.refy.pl [dostęp 2021-02-21].
- ↑ ks. Wiktor Wierzbicki. Martyrologium duchowieństwa — Polska. [dostęp 2018-12-05]. (pol.).
- 1 2 Nowa Mysz i jej mieszkańcy | Echa Polesia [online], polesie.org [dostęp 2021-02-21].