Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Mińsku Mazowieckim (rzymskokatolicka)
 kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
ul. Kościelna 1 |
| Data powołania |
1422 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diecezja | |
| Dekanat | |
| Sanktuarium | |
| Proboszcz |
ks. Jerzy Karol Mackiewicz |
| Wspomnienie liturgiczne |
Uroczystość Narodzenia Najświętszej Maryi Panny |
Położenie na mapie Mińska Mazowieckiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu mińskiego  | |
 52°10′47″N 21°34′18″E/52,179722 21,571667 | |
| Strona internetowa | |
.svg.png){kind=small}
Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Mińsku Mazowieckim – parafia rzymskokatolicka należąca do dekanatu mińskiego - Narodzenia NMP, diecezji warszawsko-praskiej, metropolii warszawskiej Kościoła katolickiego. Parafia erygowana w 1422 roku[1]. Największa parafia w Mińsku Mazowieckim, a do 25 grudnia 1984 jedyna, obok mariawickiej.
Zasięg parafii
Do parafii należą wierni z części Mińska Mazowieckiego oraz z następujących miejscowości: Karolina-Kolonia, Niedziałka Druga i Stara Niedziałka[2]
Historia kościoła i parafii
Parafia Narodzenia NMP w Mińsku Mazowieckim należy do najstarszych w diecezji warszawsko-praskiej. Pierwszy drewniany kościół został konsekrowany w 1422 roku[3]. W XVI wieku został wzniesiony, przez rodzinę Mińskich, kolejny kościół z cegły palonej. Na początku XVII wieku kościół spłonął. Wkrótce ks. Prokop Kotecki, proboszcz miński, kościół ten odbudował i wyposażył we wszystkie sprzęty kościelne.
Kościół miński początkowo należał do diecezji poznańskiej, od roku 1805 (faktycznie od 1807) do diecezji lubelskiej i dekanatu liwskiego i garwolińskiego, od roku 1818 do arcybiskupstwa warszawskiego. Po reorganizacji Kościoła w Polsce w 1992 roku, należy do diecezji warszawsko-praskiej.
Kościół początkowo jednonawowy, w latach 1908–1912 został rozbudowany i przekształcony w stylu neobarokowym według projektu architekta Józefa Piusa Dziekońskiego. Dodano wówczas nawy boczne, wieże oraz kaplicę i zakrystię po bokach prezbiterium. W roku 1914 świątynia została konsekrowana przez księdza arcybiskupa Aleksandra Kakowskiego. W 1958 roku kościół miński został uznany za zabytek. Za zabytki uznano również główny ołtarz, krucyfiks, dwa ołtarze boczne, chrzcielnicę, dwa feretrony i kropielnicę.
Przygotowując się do uroczystości koronacyjnych w 2000 roku parafia podjęła trud gruntownego odnowienia świątyni.
Wyposażenie kościoła
- drewniany krucyfiks z XVII wieku
- marmurowa misa chrzcielna z XVIII wieku
- żyrandole mosiężne z XVIII wieku
- obraz Matki Boskiej namalowany przez Jana Czesława Moniuszkę (syna Stanisława)[4]
- organy
Sanktuarium
Sanktuarium Matki Bożej Hallerowskiej w Mińsku Mazowieckim
Nazwa Sanktuarium Matki Bożej Hallerowskiej związana jest z mszą dziękczynną po bitwie warszawskiej w 1920.
Informacje
Parafia liczy 20 tysięcy wiernych.
Proboszczem parafii od 2015 roku jest ks. Jerzy Karol Mackiewicz.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Historia miasta. www.minsk-maz.pl. [dostęp 2012-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-24)].
- ↑ Opis parafii na stronie decezji
- ↑ Kalendarium historyczne. www.minsk-maz.pl. [dostęp 2019-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-04)]. (pol.).
- ↑ Zabytki miasta. www.minsk-maz.pl. [dostęp 2019-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-04)]. (pol.).
Bibliografia
- Krzysztof Szczypiorski, Historia kościoła pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, „Rocznik Mińsko-Mazowiecki”, Z. 5, 1999, s. 10–15.
- Informacje na stronie diecezji warszawsko-praskiej