Park Morskie Oko w Warszawie
 nr rej. 454/1 z 1 lipca 1965[1] | |
 Fragment parku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Dzielnica | |
| Powierzchnia |
17,9[2] ha |
| Data założenia |
1958[1] |
| Projektant |
E. Jankowska, Z. Gnos[2] |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°12′22″N 21°01′29″E/52,206111 21,024722 | |
| Strona internetowa | |
Park Morskie Oko – park o powierzchni 17,9 ha znajdujący się w warszawskiej dzielnicy Mokotów. Jest położony między ulicami: Puławską, Dworkową, Belwederską i Promenada na skarpie warszawskiej i terenie podskarpia.
Opis
Park Morskie Oko pierwotnie należał do romantycznego założenia ogrodowo-pałacowego, zaprojektowanego dla księżnej Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej przez Efraima Szregera i Szymona Bogumiła Zuga[3]. W 1820 roku posiadłość przejęła Anna z Tyszkiewiczów Potocka. Posiadłość nosiła nazwę Mon coteau (z franc. „moje wzgórze”). Dolna część parku stała się popularnym miejscem rozrywki nazywanym Promenadą[2].
Na terenie parku znajduje się m.in. pałac Szustra, grobowiec rodziny Szustrów z 1899 i pomnik Jana Matejki[3].
Układ wodny parku tworzą stawy, m.in. staw Morskie Oko i stawy Promenada.
Park nie jest ogrodzony[3].
Galeria
Alejka w parku
Grobowiec rodziny Szustrów
Przypisy
- 1 2 Rejestr zabytków nieruchomych – Warszawa [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025, s. 5 [dostęp 2018-04-10].
- 1 2 3 Park Morskie Oko. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. zielona.um.warszawa.pl. [dostęp 2017-09-05].
- 1 2 3 Anna Pawlikowska-Piechotka: Turystyka i wypoczynek w zabytkowych parkach Warszawy. Gdynia: Wydawnictwo Novae Res, 2009, s. 89. ISBN 978-83-61194-88-0.