Parowie dziedziczni

Parowie dziedziczni (ang. hereditary peers) – grupa członków Izby Lordów, izby wyższej brytyjskiego parlamentu, posiadających dziedziczne tytuły szlacheckie. Do roku 1999 miejsce w Izbie było przez nich dziedziczone wraz z tytułem, zaś grupa ta liczyła ponad 700 osób. Ustawa o Izbie Lordów (House of Lords Act) z 1999 roku znacznie ograniczyła ich liczebność i zmieniła zasady nabywania przez nich członkostwa w Izbie. Zmiana ta była częścią programu wyborczego rządzącej od 1997 Partii Pracy, która obiecała gruntowną reformę izby wyższej.

Ustawa z 1999 wprowadza stałą liczbę parów dziedzicznych, która została ustalona na 92 osoby. Dwa miejsca zarezerwowane są dla arystokratów pełniących ważne funkcje dworskie: Lorda Wielkiego Szambelana i Hrabiego Marszałka. Decyzję o sposobie obsadzenia pozostałych mandatów pozostawiono samej Izbie. Pulę 90 miejsc podzielono między trzy główne partie oraz lordów niezależnych (crossbenchers) według następującego parytetu:

• Partia Pracy – 2 miejsca
• Liberalni Demokraci – 3 miejsca
• Partia Konserwatywna – 42 miejsca
• Lordowie niezależni – 28 miejsc
• Cała Izba – 15 miejsc

Każda z grup wybiera parów dziedzicznych (w granicach swojej puli) w głosowaniu wszystkich dotychczasowych lordów z danej grupy. Wybór ma charakter dożywotni, zaś miejsca opróżnione wskutek śmierci jednego z lordów są zapełniane tą samą metodą. Kandydatami mogą być wyłącznie osoby posiadające dziedziczne tytuły szlacheckie (nabycie tytułu szlacheckiego specjalnie w celu zasiadania w Izbie Lordów jest możliwe tylko w grupie parów dożywotnich).

stan na 30 września 2010

• Pełny tekst ustawy o Izbie Lordów z 1999 roku (en)