Partia Unii Narodowej (Stany Zjednoczone)

Partia Unii Narodowej
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data założenia

1864

Data rozwiązania

1868

Ideologia polityczna

nacjonalizm, abolicjonizm

Barwy

czerwony

Partia Unii Narodowej[1] (ang. National Union Party) – nazwa używana przez Partię Republikańską w wyborach prezydenckich w 1864 roku, które odbywały się w cieniu wojny secesyjnej. Użyto takiej nazwy w celu przyciągnięcia uwagi demokratów, o których wiadomo było, że nie zagłosują na republikanów. Partia nominowała urzędującego prezydenta Abrahama Lincolna oraz byłego demokratę Andrew Johnsona jako kandydata na wiceprezydenta. Kandydaci ci wygrali nadchodzące wybory.

Założenie partii

Partia powstała w 1864 roku w czasie wojny secesyjnej.

Po śmierci Lincolna

W następstwie zabójstwa prezydenta Lincolna w 1865 r., Andrew Johnson został jako jedyny jeszcze prezydentem z Partii Unii Narodowej.

Prezydenci z ramienia Partii

Kandydaci prezydenccy z ramienia Partii

Urzędujący prezydent elekt Abraham Lincoln
Urzędujący wiceprezydent elekt Andrew Johnson

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Maldwyn Jones: Historia USA. Gdynia: Latarnia, 2016, s. 267. ISBN 978-83-65387-02-8. (pol.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.