Partia Unii Syriackiej

Partia Unii Syriackiej
ܓܒܐ ܕܚܘܝܕܐ ܣܘܪܝܝܐ
Ilustracja
Region

 Rożawa
/  Syria

Skrót

SUP

Przewodniczący

Ishow Gowriye

Data założenia

1 października 2005

Adres siedziby

Al-Kamiszli

Ideologia polityczna

dawronoye, federalizm[1], sekularyzm[1]

Partia Unii Syriackiej (syr. ܓܒܐ ܕܚܘܝܕܐ ܣܘܪܝܝܐ, SUP; arab. حزب الإتحاد السرياني في سوريا) – lewicowo-narodowa asyryjska partia polityczna działająca w Syrii. Reprezentuje interesy Asyryjczyków w Syrii i jest zwolennikiem ideologii modernizacji Dawronoye[2].

Partię założono 1 października 2005. Od początku wojny domowej w Syrii opowiada się po stronie świeckich, demokratycznych, socjalistycznych i federalistycznych sił kurdyjskich w Autonomicznej Administracji Północnej i Wschodniej Syrii. Jest sceptycznie nastawiona zarówno do baasistowskiego syryjskiego rządu Baszszara al-Asada, jak i Syryjskiej Koalicji Narodowej na rzecz Opozycji i Sił Rewolucyjnych.

Charakterystyka

Wraz z wybuchem wojny domowej w Syrii w 2011 Partia Unii Syriackiej sprzymierzyła się z kurdyjską Partią Unii Demokratycznej (PYD), z którą podziela świecką, modernizacyjną i opartą na demokracji bezpośredniej ideologię[2]. Posiada trzech przedstawicieli w Syryjskiej Radzie Demokratycznej, organie ustawodawczym Autonomicznej Administracji Północnej i Wschodniej Syrii.

Partia utworzyła 8 stycznia 2013 milicję Syryjskiej Rady Wojskowej (MFS), a także policję Sutoro, w celu ochrony społeczności asyryjskiej na zamieszkanych przez nich obszarach w północno-wschodniej Syrii. Sutoro są zintegrowani z ogólną policją Asaisz w Regionie Dżazira[3]. Syryjska Rada Wojskowa ściśle współpracowała głównie z kurdyjskimi Powszechnymi Jednostkami Ochrony (YPG), a później stała się częścią Syryjskich Sił Demokratycznych (SDF)[4].

Przypisy

  1. 1 2 Christian party wants secular Syrian government [online], Rûdaw, 4 stycznia 2025 (ang.).
  2. 1 2 Carl Drott, The Revolutionaries of Bethnahrin [online], Warscapes, 25 maja 2015 [dostęp 2023-11-25] (ang.).
  3. Carl Drott, Qamishli’s Cold War [online], middle-east-online.com, 10 października 2017 [dostęp 2023-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-10] (ang.).
  4. Andrea Glioti, Syriac Christians, Kurds Boost Cooperation in Syria [online], Al-Monitor, 6 kwietnia 2015 [dostęp 2023-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-06] (ang.).