Patricio Rubio

Patricio Rubio

Pełne imię i nazwisko	Patricio Rodolfo Rubio Pulgar
Data i miejsce urodzenia	18 kwietnia 1989 Santiago
Wzrost	176 cm
Pozycja	napastnik
Informacje klubowe
Klub	Querétaro
Numer w klubie	10
Kariera juniorska
Lata Klub 1997–2006 Colo-Colo
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2006–2008 Colo-Colo 2 (0) 2007 → Ñublense (wyp.) 0 (0) 2009–2010 Rivadavia 18 (5) 2010 Deportes Iberia 21 (5) 2011–2012 Barnechea 30 (23) 2012–2013 Unión Española 40 (18) 2013–2014 Universidad de Chile 49 (28) 2015– Querétaro 13 (1) 2015–2016 → Universidad de Chile (wyp.) 26 (5) W sumie: 199 (85)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2013–  Chile 3 (1)
↑ Aktualne na: 1 lipca 2016. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ↑ Aktualne na: 1 lipca 2016.

Patricio Rodolfo „Pato” Rubio Pulgar (ur. 18 kwietnia 1989 w Santiago) – chilijski piłkarz występujący na pozycji napastnika, obecnie zawodnik meksykańskiego Querétaro.

Rubio pochodzi ze stołecznego Santiago de Chile i jest wychowankiem akademii juniorskiej tamtejszego klubu CSD Colo-Colo, do której dołączył w wieku ośmiu lat. Do pierwszej drużyny został włączony jako siedemnastolatek przez argentyńskiego szkoleniowca Claudio Borghiego i w chilijskiej Primera División zadebiutował 22 listopada 2006 w przegranym 1:4 spotkaniu z Cobresalem. Już w swoim premierowym, jesiennym sezonie Clausura 2006 zdobył ze swoim zespołem mistrzostwo Chile, a także dotarł do finału drugich co do ważności rozgrywek południowoamerykańskiego kontynentu – Copa Sudamericana. Wobec olbrzymiej konkurencji w linii ataku (o miejsce w składzie rywalizował z graczami takimi jak Humberto Suazo, Héctor Mancilla czy Alexis Sánchez) pełnił jednak wyłącznie rolę głębokiego rezerwowego i bezpośrednio po tytule udał się na wypożyczenie do niżej notowanej ekipy CD Ñublense z siedzibą w Chillán. Tam przez rok nie wystąpił jednak w żadnym spotkaniu, zaś po powrocie do Colo-Colo wciąż okazjonalnie pojawiał się na boiskach, tym razem będąc alternatywą dla Lucasa Barriosa. W tej roli w sezonie Clausura 2008 wywalczył kolejne mistrzostwo kraju.

Wiosną 2009 Rubio – razem ze swoim kolegą klubowym Nicolásem Millánem – przeniósł się do argentyńskiego trzecioligowca, borykającego się z problemami finansowymi Club Rivadavia z miasta Lincoln, gdzie bez większych sukcesów spędził półtora roku. W późniejszym czasie powrócił do ojczyzny, zostając graczem występującego na trzecim szczeblu rozgrywek klubu Deportes Iberia, skąd po sześciu miesiącach przeszedł do innego trzecioligowca – amatorskiego wówczas AC Barnechea. Tam z miejsca został najważniejszym zawodnikiem drużyny; w sezonie 2011 triumfował z nią w rozgrywkach Tercera División, notując historyczny, pierwszy w dziejach klubu awans na zaplecze najwyższej klasy rozgrywkowej, zaś on sam został uhonorowany nagrodą dla najlepszego amatorskiego piłkarza roku w Chile. W barwach Barnechei spędził jeszcze sześć miesięcy w drugiej lidze, zostając jej królem strzelców w wiosennym sezonie Apertura 2012 z szesnastoma golami na koncie, zaś ogółem występował w tym zespole przez półtora roku i jest uznawany za jednego z najbardziej zasłużonych piłkarzy jego historii.

W lipcu 2012 Rubio podpisał umowę z występującą w najwyższej klasie rozgrywkowej stołeczną drużyną Unión Española, w celu zastąpienia w niej Emanuela Herrery. W jej barwach od razu wywalczył sobie pewne miejsce w wyjściowym składzie, szybko zostając jedną z największych gwiazd ligi chilijskiej. Premierowego gola w pierwszej lidze strzelił 7 lipca 2012 w zremisowanej 3:3 konfrontacji z Audax Italiano, natomiast podczas wiosennych rozgrywek Transición 2013 zanotował z ekipą prowadzoną przez José Luisa Sierrę trzecie w swojej karierze mistrzostwo Chile. W tym samym roku wywalczył również z Uniónem krajowy superpuchar – Supercopa de Chile, zaś w sierpniu 2013 za sumę 1,6 miliona dolarów przeszedł do krajowego giganta – stołecznego zespołu Universidad de Chile. W jesiennym sezonie Apertura 2014 zanotował z nim swój czwarty tytuł mistrzowski, zaś łącznie w barwach Universidadu spędził półtora roku jako najskuteczniejszy zawodnik ekipy i czołowy strzelec ligi.

Wiosną 2015 Rubio wyjechał do Meksyku, za sumę pięciu milionów dolarów zostając graczem tamtejszej drużyny Querétaro FC. W Liga MX zadebiutował 16 stycznia 2015 w wygranym 1:0 meczu z Universidadem de Guadalajara, zaś pierwszą bramkę zdobył 13 lutego tego samego roku w przegranym 1:2 pojedynku z Cruz Azul. Już w swoim pierwszym, wiosennym sezonie Clausura 2015 zanotował z Querétaro wicemistrzostwo Meksyku, jednak on sam nie spełnił pokładanych w nim nadziei, nie potrafiąc wywalczyć sobie pewnej pozycji w pierwszej jedenastce. Wobec tego już po upływie pół roku wrócił do ojczyzny, udając się na wypożyczenie do swojego poprzedniego zespołu – Universidadu de Chile. Jeszcze w tym samym roku zdobył z ekipą prowadzoną przez Martína Lasarte zarówno puchar kraju – Copa Chile, jak i superpuchar Chile. Tym razem występował w Universidadzie rok, lecz mimo regularnych występów nie potrafił odzyskać strzeleckiej skuteczności.

Po powrocie do Querétaro, w jesiennym sezonie Apertura 2016, Rubio wywalczył z tą drużyną puchar Meksyku – Copa MX.

W seniorskiej reprezentacji Chile Rubio zadebiutował za kadencji argentyńskiego selekcjonera Jorge Sampaolego, 19 stycznia 2013 w wygranym 3:0 meczu towarzyskim z Haiti, w którym strzelił również swojego premierowego gola w kadrze narodowej.

• Patricio Rubio w bazie National Football Teams (ang.)
• Patricio Rubio, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .
• P. Rubio, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02] .