Paul von Hase

Paul von Hase

generał major
Data i miejsce urodzenia	24 lipca 1885 Hanower
Data i miejsce śmierci	8 sierpnia 1944 Berlin
Przebieg służby
Lata służby	1905–1944
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego Reichswehra Wehrmacht
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, II wojna światowa: kampania wrześniowa kampania francuska
Odznaczenia

Paul von Hase (ur. 24 lipca 1885, zm. 8 sierpnia 1944 w Berlinie) – generał niemiecki, uczestnik I wojny światowej i II wojny światowej, członek ruchu oporu, uczestnik spisku na życie Hitlera z 20 lipca 1944, za udział w którym został skazany na karę śmierci i stracony.

Paul von Hase urodził się 24 lipca 1885 roku w Hanowerze^[1][a]. W 1905 roku wstąpił na ochotnika do elitarnego 1 Pułku Grenadierów Gwardii im. Cesarza Aleksandra, gdzie został wyszkolony na oficera – stopień oficerski Leutnant uzyskał w 1907 roku^[3]. W 1913 roku został przeniesiony do 5 Pułku Grenadierów Gwardii, z którym walczył podczas I wojny światowej w Belgii, a następnie w Prusach Wschodnich, Polsce i Rosji^[4]. Po wojnie został wcielony do Reichswehry^[5]. W latach 1921–1926 służył w 9 Pułku Piechoty^[6]. W 1926 roku został komendantem poligonu wojskowego w Kummersdorfie^[7]. W 1934 roku objął dowództwo II Batalionu 5 Pułku Piechoty^[8], a w 1935 roku naczelne dowództwo 50 Pułku Piechoty w Landsbergu an der Warthe^[9]. W 1938 roku miał stopień generała majora i był zaznajomiony z planami zamachu na Hitlera na wiosnę 1938 roku przygotowywanym przez grupy oporu w kręgach oficerskich Wehrmachtu^[10] . Von Hase był gotowy poprowadzić swoje oddziały przeciwko rządowi lub przynajmniej do walki z Gestapo i SS^[11].

Von Hase brał udział w ataku na Polskę i w kampanii francuskiej^[10] . Jesienią 1940 roku zachorował i przebyta choroba sprawiła, że nie był zdolny do walki na froncie^[10] . Został komendantem miasta Berlina (niem. Stadtkommandant)^[10] . W stolicy zacieśnił kontakty z Ludwigiem Beckem i grupą wokół Friedricha Olbrichta^[10] . Jako komendant miasta miał odegrać ważną rolę w realizacji operacji Walkiria^[10] . 20 lipca wydał rozkaz do odcięcia dzielnicy rządowej Berlina ^[10] [2]. Po zdradzie spiskowców przez Remera, który był odpowiedzialny za zamknięcie dzielnicy rządowej i aresztowanie Goebbelsa^[12][13] , von Hase został aresztowany jako jeden z pierwszych^[10] . Przesłuchiwany nie wydał nikogo ze współspiskowców, biorąc na siebie całą odpowiedzialność za pucz^[2].

8 sierpnia został skazany w pierwszym procesie spiskowców na karę śmierci i stracony tego samego dnia w Berlinie-Plötzensee^[10] .

Von Hase był wujem działacza antynazistowskiego Dietricha Bonhoeffera (1906–1945)^[2].

• Krzyż Żelazny I i II Klasy z Okuciem Ponownego Nadania^[14]
• Krzyż Honorowy^[14]
• Srebrny Krzyż Niemiecki (30 grudnia 1943)^[14]
• Czarna Odznaka za Rany^[15]
• Wielki Oficer I Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi^[16]
• Kawaler I klasy Orderu Alberta z Mieczami^[15]
• Hamburski Krzyż Hanzeatycki^[15]

• Paul von Hase. [w:] Gedenkstätte Deutscher Widerstand [on-line]. [dostęp 2020-06-05]. (niem.).
• Susanne Eckelmann: Claus Schenk Graf von Stauffenberg 1907–1944. [w:] Deutsches Historisches Museum, Berlin [on-line]. 2014-09-14. [dostęp 2020-06-07]. (niem.).
• Don Allen Gregory: After Valkyrie: Military and Civilian Consequences of the Attempt to Assassinate Hitler. McFarland, 2018. ISBN 978-1-4766-3447-0. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
• Peter Hoffmann: The history of the German resistance, 1933–1945. McGill-Queen’s Press – MQUP, 1996. ISBN 0-7735-1531-3. [dostęp 2020-06-05]. (ang.).
• Roland Kopp: Paul von Hase: von der Alexander-Kaserne nach Plötzensee: eine deutsche Soldatenbiographie 1885–1944. LIT Verlag Münster, 2001. ISBN 978-3-8258-5035-7. [dostęp 2020-06-05]. (niem.).
• Gordon Williamson: German Commanders of World War II, Volume 1. Osprey Publishing, 2005. ISBN 1-84176-596-1. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).