Paullus Fabius Maximus

Paullus Fabius Maximus
Data urodzenia	I wiek p.n.e.
Data śmierci	14
	Konsul rzymski
Okres	od 11 p.n.e.; do 11 p.n.e.

Paullus Fabius Maximus (ur. w I wieku p.n.e., zm. w 14) – rzymski polityk i senator w czasach Augusta.

Życiorys

Paullus pochodził z patrucjuszowskiej rodziny Fabiusów. Był synem Quintusa Fabiusa Maximusa, który był konsulem dodatkowym (consul suffectus) w 45 p.n.e. Jego młodszym bratem był Africanus Fabius Maximus, konsul w 10 p.n.e. Paullus był bliskim przyjacielem Augusta i mężem Marcji, jego kuzynki.

Zapewne około 27 p.n.e. Paullus był kwestorem. W 11 p.n.e. pełnił godność konsula. Bez odczekania pięciu lat przerwy został w 10/9 p.n.e. prokunsulem w prowincji Azja a w 3/2 p.n.e. legatem w prowincji Hispania Tarraconensis. Paullus był również pontyfikiem i należał do Bractwa Arwalskiego.