Paweł Łanucha

Paweł Łanucha

Data i miejsce urodzenia	5 stycznia 1899 Dąbrowa
Data i miejsce śmierci	29 stycznia 1979 Dąbrowa Górnicza
Prezydent Dąbrowy Górniczej
Okres	od 21 kwietnia 1945 do 31 maja 1949
Przynależność polityczna	PPR/PZPR
Poprzednik	Włodzimierz Zieliński
Następca	Władysław Wolski
Prezydent Sosnowca/Przewodniczący Prezydium MRN w Sosnowcu
Okres	od 1 sierpnia 1949 do 17 listopada 1954
Przynależność polityczna	PZPR
Poprzednik	Walenty Paterek
Następca	Władysław Nowak
Odznaczenia

Paweł Łanucha (ur. 5 stycznia 1899 w Dąbrowie, zm. 29 stycznia 1979 tamże^[1]) – polski działacz państwowy i partyjny, górnik, hutnik, w latach 1945–1949 prezydent Dąbrowy Górniczej, w latach 1949–1954 prezydent i przewodniczący prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Sosnowcu.

Syn Piotra. Po ukończeniu szkoły powszechnej od 1915 pracował w Hucie Bankowa, Zakładach Parowych „Cegielskiego”, a następnie w KWK „Paryż”^[1]. Od 21 kwietnia 1945 do 31 maja 1949 zajmował stanowisko drugiego po wojnie prezydenta Dąbrowy Górniczej, następnie od 24 sierpnia 1949 przeszedł na analogiczne stanowisko w Sosnowcu^[2] (1 czerwca 1950 przekształcone w fotel przewodniczącego Miejskiej Rady Narodowej). Pozostał na nim do 17 listopada 1954, odwołany ze względu na zły stan zdrowia. Działał w Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej^[3].

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1946, w uznaniu zasług dla pożytku Rzeczypospolitej Polskiej w dziele pracy organizacyjnej przy utworzeniu administracji państwowej i samorządu, uruchomienia uczelni i odbudowie demokratycznej państwowości polskiej na ziemiach województwa Śląsko-Dąbrowskiego)^[4] oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1954, za zasługi w pracy społecznej i zawodowej odznaczeni dla działaczy i pracowników rad narodowych z terenu województwa stalinogrodzkiego)^[5].