Penicillium citreonigrum
 Typy penicillusa u Penicillium; A - monowertycjoidalny, B - diwertycjoidalny, C - triwertycjoidalny | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Penicillium citreonigrum |
| Nazwa systematyczna | |
| Penicillium citreonigrum Dierckx Ann. Soc. Sci. Bruxelles 25: 86 (1901) | |
Penicillium citreonigrum Dierckx – gatunek grzybów z klasy Eurotiomycetes[1]. Mikroskopijne grzyby strzępkowe.
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Penicillium, Aspergillaceae, Eurotiales, Eurotiomycetidae, Eurotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1901 roku R.P. Dierckx i nadana przez niego nazwa naukowa jest ważna[1]. Ma 10 synonimów. Niektóre z nich[2]:
- Eupenicillium hirayamae D.B. Scott & Stolk 1967
- Eupenicillium katangense Stolk 1968
- Penicillium gallaicum C. Ramírez, A.T. Martínez & Berer. 1980
Charakterystyka
Gatunek kosmopolityczny występujący na całym świecie, nawet w Antarktyce[3]. W Polsce podano liczne stanowiska. Wyizolowano go z gleby i z roślin (burak zwyczajny, brzoza brodawkowata, dąb szypułkowy, ziemniak)[4].
Penicillium citreonigrum należy do grupy gatunków Penicillium wytwarzających penicillusy monowertcjoidalne (jednookółkowe)[5]. Jest jednym z gatunków Penicillium wywołujących chorobę o nazwie toksyczne żółknięcie ryżu. Wytwarza mykotoksynę zwaną cytrynovirydyną[5]. Wyizolowano z niego przeciwutleniacze z grupy sesquiterpenów[6].
Przypisy
- 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2020-10-19] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2020-10-19] (ang.).
- ↑ Występowanie Penicillium citreonigrum na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2020-10-19] (ang.).
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, s. 442, ISBN 978-83-89648-75-4.
- 1 2 Nozomi Shiratori i inni, Occurrence of Penicillium brocae and Penicillium citreonigrum, which Produce a Mutagenic Metabolite and a Mycotoxin Citreoviridin, Respectively, in Selected Commercially Available Rice Grains in Thailand, „Toxins”, 194 (9), 2017, s. 1–12, DOI: 10.3390/toxins9060194, www.mdpi.com/journal/toxins.
- ↑ Wei-Hua Yuana i inni, Antioxidant Sesquiterpenes from Penicillium citreonigrum, „Natural Product Communications”, 12 (12), 2017, s. 1827–1829 [dostęp 2024-12-19].