Penicillium oxalicum
 Morfologia Penicillium sp. | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Penicillium oxalicum |
| Nazwa systematyczna | |
| Penicillium oxalicum Currie & Thom Journal of Biological Chemistry 22(2): 289 (1915) | |
Penicillium oxalicum Currie & Thom – gatunek grzybów z rodziny Aspergillaceae[1]. Mikroskopijny grzyb strzępkowy.
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Penicillium, Aspergillaceae, Eurotiales, Eurotiomycetidae, Eurotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisali go James Nimrod Currie i Charles Thomw 1915 roku[1].
Występowanie i siedlisko
Występuje na wszystkich kontynentach poza Antarktydą[2]. Grzyb glebowy. W Polsce podano wiele jego stanowisk, wyizolowano go z gleby i siewek wielu gatunków roślin dzikich i uprawnych[3].
Badania naukowe
- Jest głównym gatunkiem powodującym zgniliznę kolb kukurydzy na polu[4].
- Jest alergenem. Zarodniki P. oxalicum są jednymi z najczęściej występujących w powietrzu zarodników Penicillium. W Indiach stwierdzono ich średnio rocznie 5809 w m³. Ekstrakty antygenowe P. oxalicum wywołały aż 53,0% reaktywności skóry u badanych pacjentów[5].
- Z ekstraktu metanolowego z bulionu hodowlanego Penicillium oxalicum (szczep M893) wyizolowano jeden nowy sesterterpenoid, oksaliterpenoid i sześć znanych związków: aspergillusidon C, nidulina, emeguisin B, aspergillusether A, aspergillusether J i guisinol. Wszystkie związki wykazały silne działanie przeciwbakteryjne przeciwko bakteriom Gram-(+), paciorkowiec kałowy (ATCC299212), gronkowiec złocisty (ATCC25923) i B. cereus (ATCC14579), a także drożdżom Candida albicans[6].
- Niektóre szczepy P. oxalicum wytwarzają enzym ksylanazę o dużej wydajności w zakresie biodegradacji ścian komórkowych roślin. Bierze on udział w rozkładzie polisacharydu ksylanu, który obfituje w hemicelulozę, odgrywająca dużą rolę w połączeniu celulozy z ligniną[7].
Przypisy
- 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2025-01-16] (ang.).
- ↑ Występowanie Penicillium oxalicum na śiecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2025-01-16] (ang.).
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, s. 450, ISBN 978-83-89648-75-4.
- ↑ Gary P. Munkvold, Christiane Gruber-Dorninger, Mycotoxins in Corn: Occurrence, Impacts, and Management [online] [dostęp 2025-01-16].
- ↑ Sharmistha Das, Kashinath Bhattacharya, Penicillium oxalicum, a dominant airborne fungal spore allergen from West Bengal, India [online] [dostęp 2025-01-16].
- ↑ Thi Hoang Anh Nguyen i inni, New Sesterterpenoid from the Marine Fungus Penicillium oxalicum M893, „Natural Product Communications”, 18 (8), 2023, DOI: 10.1177/1934578X231191636.
- ↑ Shuang Hu i inni, A High-Quality Genome Sequence of the Penicillium oxalicum 5-18 Strain Isolated from a Poplar Plantation Provides Insights into Its Lignocellulose Degradation, „International Journal of Molecular Sciences”, 24 (16), 2023, s. 1–17, DOI: 10.3390/ijms241612745.