Peter Strasser
 | |
.gif){kind=small} Fregattenkapitän | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 czerwca 1918 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1894–1918 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     .svg.png){kind=small}   _-_ribbon_bar.png){kind=small}  | |
.svg.png){kind=small}
Peter Strasser (ur. 1 kwietnia 1876 w Hanowerze, zm. 5 sierpnia 1918 na północ od Wells-next-the-Sea) był głównym dowódcą Zeppelinów Cesarskiej Marynarki Wojennej niemieckiej podczas I wojny światowej. Dowodził kampaniami bombowymi od 1915 do 1917. Zginął podczas ostatniego nalotu statków powietrznych Cesarstwa Niemieckiego na Wielką Brytanię.
Wczesna kariera
Strasser urodził się w Hanowerze w 1876. W 1894 r. dołączył do Kaiserliche Marine[1]. Po odbyciu służby na pokładach okrętów SMS "Stein" i SMS "Moltke", Strasser dołączył do akademii marynarki wojennej w Kilonii. Szybko piął się po szczeblach kariery i został awansowany do stopnia podporucznika marynarki (niem. Leutnant zur See) w 1895 roku. W latach 1897–1902 służył na pokładach okrętów SMS "Mars", SMS "Blücher", SMS "Panther", SMS "Mecklenburg" i SMS "Westfalen". Był znakomitym oficerem artylerii i dostał się do Niemieckiego Urzędu Cesarskiej Marynarki Wojennej (niem. Reichsmarine-Amt) jako dowódca okrętów i artylerii przybrzeżnej. We wrześniu 1913[2] przejął dowodzenie nad Dywizją Sterowców Marynarki Wojennej (Marine-Luftschiff-Abteilung[3]).
I wojna światowa
Po wybuchu I wojny światowej w sierpniu 1914 r. sterowce Marynarki Wojennej początkowo ograniczały się do misji przeciw okrętom podwodnym, przeciwminowych oraz zwiadowczych. Brały też udział w bitwie koło zatoki Helgoland.
Jednak w dniach 19–20 stycznia 1915 r. L3 i L4 wzięły udział w pierwszych nalotach bombowych na Anglię, atakując Great Yarmouth, Sheringham i King’s Lynn. W przeciągu następnych 3 lat bombardowana głównie była Wielka Brytania, ale także Paryż i inne miasta i porty. Strasser przynajmniej raz w miesiącu brał udział w nalotach na Anglię. Początkowo bombardowania ograniczały się tylko do celów wojskowych, ale przy dużym wsparciu lobbistycznym Paula Behncke[2], cesarz pozwolił atakować cele cywilne. Oficjalne brytyjskie szacunki mówią o śmierci 498 cywili i 58 żołnierzów w wyniku ataków powietrznych na Wielką Brytanię w latach 1915–1918. Odnotowano także 1913 rannych. Cesarska Marynarka Wojenna zrzuciła 360 000 kilogramów bomb, większość na Wyspy Brytyjskie. Na statki, porty i miasta wroga skierowano 307 315 kilogramów. Na Włochy, Morze Bałtyckie i Morze Śródziemne zrzucono 58 000 kg. Sterowce armii niemieckiej przewiozły 160 000 kilogramów bomb do wyznaczonych celów: 44 000 kg trafiło w Belgię i Francję, 36 000 kg w Anglię oraz 80 000 kg w Rosję i Europę Południowo-Wschodnią. W styczniu 1916 roku przełożonym Strassera został wiceadmirał Reinhard Scheer, który bezskutecznie próbował poskromić agresywne dążenie Strassera do niezależności[2]. W dniu 28 listopada 1916 r. Strasser został mianowany dekretem cesarskim „Dowódcą sterowców”. 16 lipca 1917 r. awansowany do stopnia komandora porucznika (niem. Fregattenkapitän)[1].
Śmierć i dziedzictwo
Strasser nie dożył końca wojny. 5 sierpnia 1918 roku[4], podczas nocnego nalotu na Boston, Norwich i estuarium Humber, L 70 Strassera napotkał brytyjski statek zwiadowczy D.H.4. Major pilot Egbert Cadbury i major strzelec Robert Leckie zestrzelili L 70, na północ od Wells-next-the-Sea na wybrzeżu Norfolk. Żaden z 23 ludzi na pokładzie nie przeżył. Był to ostatni nalot sterowca na Wielką Brytanię[5].
Wpływ Strassera zarówno na wojnę, jak i na historię był znaczący dla przyszłości walki powietrznej. Odegrał kluczową rolę w rozwoju bombardowań dalekiego zasięgu i rozwoju sterowców szkielotowych jako wydajnego statku powietrznego, latającego na dużych wysokościach i w każdych warunkach pogodowych. Był zwolennikiem doktryny ataków bombowych na zarówno cele cywilne, jak i wojskowe, co miało służyć zarówno propagandzie oraz środkowi odciągnięcia zasobów z linii frontu.
Odznaczenia
Odznaczenia Petera Strassera to między innymi[1]:
- Order Pour le Mérite
- Order Orła Czerwonego IV klasy
- Kawaler Orderu Hohenzollernów z mieczami na wstędze wojennej
- Krzyż Żelazny I klasy
- Krzyż Żelazny II klasy
- Medal za Ratowanie Życia na wstędze
- Oficer Order Zasługi Wojskowej IV klasy z mieczami i koroną (Bawaria)
- Hamburski Krzyż Hanzeatycki (Hamburg)
- Krzyż Fryderyka Augusta I klasy (Oldenburg)
- Komandor II klasy Orderu Ernestyńskiego z mieczami (Saksonia)
Przypisy
- 1 2 3 Rangliste 1918 ↓, s. 17.
- 1 2 3 Ian, Castle, London 1914–17: the Zeppelin menace, 2008, s. 11–12, ISBN 978-1-84603-245-5 (ang.).
- ↑ Urban Heinz, Zeppeline der kaiserlichen Marine, 1914–1918, 2008, s. 560, ISBN 978-3-00-022731-8 (niem.).
- ↑ Lehmann Ernst A, Mignos Howard, The Zeppelins. The Development of the Airship, with the Story of the Zeppelin Air Raids in the World War., 1927 [zarchiwizowane 2011-05-07].
- ↑ Lawson Eric, Lawson Jane, The first air campaign, August 1914-November 1918, 1996, s. 79–80 (ang.).
Bibliografia
Rangliste der Kaiserlich Deutschen Marine für das Jahr 1918, Berlin: E.S. Mittler und Sohn, 1918 (niem.).