Phoberomys

Phoberomys

Phoberomys pattersoni
(Mones, 1980)
Okres istnienia: 8 mln lat temu PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q 8/8 ↓ 8/8
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Nadgromada	żuchwowce
Gromada	ssaki
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Rodzina	pakaranowate
Rodzaj	Phoberomys Kraglievich, 1926
Gatunek	P. pattersoni

Phoberomys – rodzaj wymarłego ssaka z rodziny pakaranowatych.

Żył on 8 milionów lat temu, zamieszkując deltę Orinoko. Żywił się pokarmem roślinnym, posiadając przedtrzonowce i trzonowce o wysokich koronach, co czyni go podobnym do dzisiejszych gryzoni. W 2000 w wenezuelskim Urumaco odkryto jego prawie kompletny szkielet. Epitet gatunkowy honoruje paleontologa o nazwisku Brian Patterson^[1]. Dzięki skamieniałościom badacze byli w stanie odtworzyć nie tylko wielkość, ale i prawdopodobny tryb życia zwierzęcia. Jego głowa i tułów mierzyły 3 m długości, ogon zaś 1,5 m. Masę ciała szacuje się na 700 kg. Przez długi czas czyniło go to największym gryzoniem poznanym na tyle dobrze, że jego masę i długość można było wiarygodnie przybliżyć. Zaszczytnego miana pozbawiła go odkryta w 2008 Josephoartigasia monesi.

• McNeill Alexander, R. (2003): A Rodent as Big as a Buffalo. Science wol. 301, s.1678-9. abstrakt
• Sanchez-Villagra, M.R. et al. (2003): The Anatomy of the World's Largest Extinct Rodent. Science wol. 301, s.1708-10.