Pieśń o taczance

Песня о Тачанке
Pieśń o taczance
Tekst

Michaił Ruderman, 1937

Muzyka

Konstantin Listow, 1937

Pieśń o taczance (ros. Песня о Тачанке) – radziecka pieśń, do której muzykę skomponował Konstantin Listow, a słowa napisał Michaił Ruderman w 1937 roku[1]. Opisuje nienazwaną bitwę podczas rosyjskiej wojny domowej i resorowany zaprzęg konny z ciężkim karabinem maszynowym zwany taczanką, używany wówczas przez Armię Czerwoną i wojska białych. Pieśń na przestrzeni lat przeszła kilka zmian lirycznych i pojawia się między innymi w repertuarze Chóru Aleksandrowa[2]. Istnieje również polska wersja utworu, przetłumaczona z języka rosyjskiego przez Leona Pasternaka[3].

Tekst

Wersja oryginalna w języku rosyjskim Wersja polska

Ты лети с дороги, птица,
Зверь, с дороги уходи!
Видишь, облако клубится,
Кони мчатся впереди!

И с налёта, с поворота,
По цепи врагов густой
Застрочит из пулемёта
Пулемётчик молодой.

Refren:
Эх, тачанка-ростовчанка,
Наша гордость и краса,
Конармейская тачанка,
Все четыре колеса!

Эх, за Волгой и за Доном
Мчался степью золотой
Загорелый, запылённый
Пулемётчик молодой.

И неслась неудержимо
С гривой рыжего коня
Грива ветра, грива дыма,
Грива бури и огня.

Refren:
Эх, тачанка-киевлянка,
Наша гордость и краса,
Комсомольская тачанка,
Все четыре колеса!

По земле грохочут танки,
Самолёты петли вьют,
О будённовской тачанке
В небе лётчики поют.

И врагу поныне снится
Дождь свинцовый и густой
Боевая колесница,
Пулемётчик молодой.

Refren:
Эх, тачанка-полтавчанка,
Наша гордость и краса,
Пулемётная тачанка,
Все четыре колеса!

Lećże, ptaku, w lasy głębiej,
umknij, zwierzu, z drogi nam,
to taczanka wroga pędzi,
to taczanka wroga gna.

W bystrym pędzie bije z lotu,
śmiało idzie w gęsty bój,
zagrzechoczesz z kulomiotu,
bojowniku młody mój.

Refren:
Hej, taczanka – rostowianka
twoja piękność oczy rwie,
Konnej Armii tyś kochanka,
cztery wichry koła twe.

Hej, za Wołgą, hej za Donem,
gdzieś po stepie tętni cwał:
ogorzały, zakurzony
celowniczy młody gnał.

Mknie taczanka, któż ją wstrzyma,
rwie za końską grzywą w trop,
grzywa wichru, grzywa dymu,
grzywa burzy, ognia snop.

Refren:
Hej, taczanka – rostowianka
twoja piękność oczy rwie,
Konnej Armii tyś kochanka,
cztery wichry koła twe.

Warczą groźnie nasze tanki,
płyną pieśni spoza chmur,
chwałę wartkich kół taczanki
gra motorów szumny chór.

I do dzisiaj wróg pamięta,
jak to nogi brał za pas,
mknie taczanka dumna,
piękna i bojownik młody nasz.

Refren:
Hej, taczanka – rostowianka
twoja piękność oczy rwie,
Konnej Armii tyś kochanka,
cztery wichry koła twe.

Przypisy

  1. ↑ Тачанка. SovMusic.ru. [dostęp 2024-08-25]. (ros.).
  2. ↑ Tachanka by Red Army Choir of the U. S. S. R.; A. V. Alexandrov; M. Rudermann; K. Listov dostępny do bezpłatnego pobrania z Internet Archive
  3. ↑ Pieśń o taczance. Cyfrowa Biblioteka Polskiej Piosenki. [dostęp 2024-08-25]. (pol.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.