Pietniczany
.jpg) Cerkiew w Pietniczanach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja (2008) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
82423 |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 49°22′12″N 23°56′06″E/49,370000 23,935000 | |
Pietniczany (ukr. П'ятничани) – wieś na Ukrainie, w rejonie stryjskim obwodu lwowskiego. Wieś liczy około 900 mieszkańców.
Znajduje tu się przystanek kolejowy Pietniczany, położony na linii Lwów – Stryj – Batiowo.
Historia
Wieś królewska Piętniczany położona na przełomie XVI i XVII wieku w powiecie stryjskim ziemi przemyskiej województwa ruskiego[2], w drugiej połowie XVII wieku dzierżawa Kawczykąt, Piatniczany i Stryjańcze należała do kasztelana czernihowskiego Zdzisława Zamoyskiego i jego żony z Lanckorońskich[3].
W II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Uhersko w powiecie stryjskim w woj. stanisławowskiem[4]. Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego. Obecnie na terenie Republiki Ukrainy. W XIX wieku od północnego zachodu istniała niemiecka wieś Muehlbach. Pierwotnie wchodziła w skład dóbr królewskich, przekazana w 1643 r. w dożywocie przez króla Władysława IV stolnikowi lwowskiemu Stanisławowi Kowalskiemu. W 1657 roku przekazana w dożywocie przez króla Jana Kazimierza Mikołajowi Pełczyńskiemu. Od 1830 roku wieś wraz z okolicznymi dobrami została zakupiona na licytacji przez braci Jana i Augusta Czajkowskich. W 2001 roku wieś zamieszkiwało 909 osób.
Zabytki
- Wieża przy drodze do Rohatyna z ok. XV/XVI wieku, która prawdopodobnie stanowiła część zamku rodu Sieniawskich. Zbudowano ją z wapienia na planie kwadratu, liczy trzy kondygnacje. W XVII wieku zamek został przekształcony w klasztor bazylianów, który istniał w nim do II poł. XVIII wieku. Rekonstrukcja zwieńczenia wieży oraz palisady została wykonana z inicjatywy Lwowskiej Galerii Obrazów w latach 1990-1991.
- Cerkiew św. Paraskewy
Przypisy
- ↑ https://stryi-tur.info/strij-rajon/pyatnichani
- ↑ Atlas historyczny Rzeczypospolitej Polskiej wydany z zasiłkiem Akademii Umiejętności w Krakowie, [T. 1] , Epoka przełomu z wieku XVI-ego na XVII-sty. Dział II-gi. "Ziemie Ruskie" Rzeczypospolitej, Dział opracowany przez Aleksandra Jabłonowskiego [...], k. 3.
- ↑ Lustracja województwa ruskiego 1661-1665. Cz. 1, Ziemia Przemyska i Sanocka, wydali Kazimierz Arłamowski i Wanda Kaput, Wrocław-Warszawa-Kraków 1970, s. 205.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 628
Linki zewnętrzne
- Pietniczany, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 113.
- П’ятничанська вежа/ Pietniczańska wieża