Piewik gałązkowiec

Piewik gałązkowiec
	Cicadetta montana
	(Scopoli, 1772)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	pluskwiaki
Podrząd	cykadokształtne
Rodzina	piewikowate
Podrodzina	Tibicininae
Rodzaj	Cicadetta
Gatunek	piewik gałązkowiec
Synonimy
	Melampsalta montana Scopoli, 1772; Cicadetta flavofenestrata Goeze, 1778;
	Melampsalta montana Scopoli, 1772; Cicadetta flavofenestrata Goeze, 1778;

Piewik gałązkowiec^[1] (Cicadetta montana) – gatunek pluskwiaka z rodziny piewikowatych. Występuje w Eurazji.

Opis

Piewik gałązkowiec z wylinką po przeobrażeniu

Pluskwiak ten osiąga od 16 do 20 mm długości ciała (od 23 do 28 mm razem ze złożonymi skrzydłami) i od 45 do 52 mm rozpiętości skrzydeł. Podstawowe ubarwienie ma wyraźnie czarne z ochrowożółtymi: spodem i rysunkami na przedpleczu i śródpleczu oraz czerwonymi obrzeżeniami tergitów odwłoka. Tło tarczki również jest czarne. Wierzchołki przednich skrzydeł cechują się delikatnym przydymieniem krawędzi. Śródtułów ma szerokość od 5,5 do 6 mm. Wieczkowate wyrostki (operculi) zatułowia samca są ku środkowi ciała wąsko wydłużone. Genitalia samca różnią się od tych u pokrewnego piewika podolskiego wąskim wyrostkiem brzuszno-bocznym pygoforu oraz edeagusem o półksiężycowatej podstawie i mającym połowę długości pygoforu wyrostku^[2].

Piewik gałązkowiec należy do grupy kryptycznych gatunków określanej jako Cicadetta montana sensu lato. Pewne ich rozróżnienie bywa możliwe wyłącznie za pomocą analizy dźwięków wydawanych przez samce lub badań molekularnych^[3]. Pod względem dźwięków C. montana najbliżej do C. brevipennis i C. olympica^[4]^[5].

Biologia i występowanie

Jaja składane są w tkankach roślin zielnych, a wyklute larwy schodzą do ziemi, gdzie żywią się ssąc soki z korzeni^[1]. Ich rozwój trwa prawdopodobnie 2 lata. Owady dorosłe pojawiają się pod koniec kwietnia i spotykane są do połowy lipca. Przebywają na roślinach liściastych i iglastych^[2]. Samce grają melodyjnie i wysoko, od ranka do zachodu słońca^[1].

Piewik ten zasiedla zakrzewione zbocza i poręby^[1], na wysokości od 100 do 1600 m n.p.m.^[2] Rozprzestrzeniony jest co najmniej od Wielkiej Brytanii po irański Golestan^[4].

Przypisy

1 2 3 4 Jiří Zahradník: Przewodnik: Owady. Warszawa: Multico, 2000, s. 124.
1 2 3 Wolfgang Schedl. Taxonomie, Biologie und Verbreitung der Singzikaden Mitteleuropas (Insecta: Homoptera: Cicadidae et Tibicinidae). „Ber. nat.-med. Verein Innsbruck”. 87, s. 257–271, 2000.
↑ Tomi Trilar, Thomas Hertach. Three species of Mountain Cicadas Cicadetta montana (sensu lato) found in northern Italy. „Bulletin of Insectology”. 61, s. 185–186, 2008. ISSN 1721-8861.
1 2 Matija Gogala, Sakis Drosopoulos, Tomi Trilar. Present status of mountain cicadas Cicadetta montana (sensu lato) in Europe. „Bulletin of Insectology”. 61 (1), s. 123–124, 2008. ISSN 1721-8861.
↑ Matija Gogala, Sakis Drosopoulos, Tomi Trilar. Two moutains, two species: new taxa of the Cicadetta montana species complex in Greece (Hemiptera: Cicadidae). „Acta Entomologica Slovenica”. 17, s. 13–28, 2009.

[Zahradnik-1] 1 2 3 4 Jiří Zahradník: Przewodnik: Owady. Warszawa: Multico, 2000, s. 124.

[Schedl-2] 1 2 3 Wolfgang Schedl. Taxonomie, Biologie und Verbreitung der Singzikaden Mitteleuropas (Insecta: Homoptera: Cicadidae et Tibicinidae). „Ber. nat.-med. Verein Innsbruck”. 87, s. 257–271, 2000.

[Trilar-3] Tomi Trilar, Thomas Hertach. Three species of Mountain Cicadas Cicadetta montana (sensu lato) found in northern Italy. „Bulletin of Insectology”. 61, s. 185–186, 2008. ISSN 1721-8861.

[Gogala08-4] 1 2 Matija Gogala, Sakis Drosopoulos, Tomi Trilar. Present status of mountain cicadas Cicadetta montana (sensu lato) in Europe. „Bulletin of Insectology”. 61 (1), s. 123–124, 2008. ISSN 1721-8861.

[Gogala09-5] Matija Gogala, Sakis Drosopoulos, Tomi Trilar. Two moutains, two species: new taxa of the Cicadetta montana species complex in Greece (Hemiptera: Cicadidae). „Acta Entomologica Slovenica”. 17, s. 13–28, 2009.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]