Pikrotoksyna
| ||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C30H34O13 | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
602,58 g/mol | |||||||||||||||||||||||
| Wygląd |
bezbarwne kryształy w formie igieł | |||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | ||||||||||||||||||||||||
| PubChem | ||||||||||||||||||||||||
| DrugBank | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||
Pikrotoksyna – organiczny związek chemiczny występujący w nasionach azjatyckich pnączy Anamirta cocculus, wykazujący silne działanie toksyczne.
Tworzy bezbarwne kryształy w formie igieł o temperaturze topnienia 203,5 °C, dobrze rozpuszczalne w etanolu i gorącej wodzie. Działanie toksyczne objawia się uczuciem palenia w jamie ustnej, rozszerzeniem źrenic, ślinotokiem, wymiotami, pragnieniem, zawrotami głowy, uczuciem lęku, osłabieniem i śpiączką. LD50 dla szczurów wynosi 33,3 μg/kg[2].
Jest niekompetytywnym antagonistą receptora GABA typu A (bloker kanału chlorkowego)[3].
Przypisy
- 1 2 3 Picrotoxin, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00466 (ang.).
- ↑ Jerzy Mazur, Pikrotoksyna, [w:] 1000 słów o chemii i broni chemicznej, Zygfryd Witkiewicz (red.), Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987, s. 197, ISBN 83-11-07396-1, OCLC 19360683.
- ↑
J.M. Rho, S.D. Donevan, M.A. Rogawski. Direct activation of GABAA receptors by barbiturates in cultured rat hippocampal neurons. „The Journal of Physiology”. 497 (Pt 2), s. 509–522, 1996. DOI: 10.1113/jphysiol.1996.sp021784. PMID: 8961191. PMCID: PMC1161000.
