Pingyao
 Historyczne centrum Pingyao | |
| Państwo | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Populacja (2002) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
354 |
| Kod pocztowy |
031100 |
| Tablice rejestracyjne |
晋K |
Położenie na mapie Chin  | |
 37°12′09″N 112°10′41″E/37,202500 112,178056 | |
| Strona internetowa | |
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
kulturowy |
| Spełniane kryterium |
II, III, IV |
| Numer ref. | |
| Region[b] |
Azja i Pacyfik |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę |
1997 |
Pingyao (chiń. 平遥; pinyin Píngyáo) – chińskie miasto w prowincji Shanxi, oddalone o około 715 km od Pekinu i 80 km od stolicy prowincji Taiyuan. Podczas rządów dynastii Qing, Pingyao było finansowym centrum Chin. W mieście zachowała się doskonale utrzymana, tradycyjna architektura chińskiego ludu Han, co stało się przyczyną wpisania miasta na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1997 roku.
Zabytki
Pingyao do dziś zachowało wygląd z czasów dynastii Ming i Qing. W mieście znajduje się około 4000 budynków z tego okresu, w których znajdują się liczne muzea, prezentujące codzienne życie dawnych mieszkańców, hotele, sklepy, warsztaty, a nawet domy mieszkalne[1]. Tutejsze świątynie (zob. świątynia Zhenguo) i posiadłości dają okazję przeglądu stylów architektonicznych i trendów w planowaniu miast na przestrzeni kilku stuleci w historii Cesarstwa Chińskiego.
Jedną z głównych atrakcji turystycznych Pingyao są mury miejskie o długości 6 km[2] wzdłuż których zbudowane były 72 wieże strażnicze. Pierwszy mur wzniesiono za panowania dynastii Zhou (827-728 p.n.e.), jednak większość dzisiejszych murów pochodzi z czasów dynastii Ming. Mury są wysokie na 12 metrów i szerokie na 4 metry, ciągną się na długości 6 km, okalając całą historyczną część miasta. W murze znajduje się sześć bram, po jednej po stronie północnej i południowej i po dwie po wschodniej i zachodniej. Oprócz czterech wież na rogach, na murze znajdują się 72 wartownie.
Galeria
Widok na Pingyao
Mury miejskie w Pingyao
Wieża w Pingyao
Przypisy
- ↑ Ancient City of Ping Yao [online], UNESCO World Heritage Centre [dostęp 2022-11-05] (ang.).
- ↑ Tony Wheeler. More China to experience. „Lonely Planet Magazine India”, s. 30, styczeń 2014. Bangalore: Lonely Planet.
Bibliografia
- Praktyczny przewodnik:Chiny. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2001, s. 384-385.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia z Pingyao. pgoimages.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-11)]. (ang.)
- Pingyao na liście UNESCO (ang.)
- Mury miejskie w Pingyao (ang.)