Piotr Aksamit z Liderovic
![]() Piotr Aksamit na ilustracji Mikoláša Aleša | |
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1400 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
21 maja 1458 |
| Wojny i bitwy |
Wojny husyckie: |
| Administracja | |
Piotr Aksamit z Liderovic (ur. ok. 1400 w Liderovicach lub Kosovie[1], zm. 21 maja 1458 w Sárospatak) – czeski szlachcic, husyta, hetman braci[2].
Życiorys
Piotr Aksamit urodził się prawdopodobnie około 1400 roku w Liderovicach, w południowych Czechach[3]. Według niektórych źródeł brał udział w bitwie pod Lipanami[4]. Jego działalność w latach młodości nie jest jednak zbyt dobrze znana. Około 1440 roku udał się na Górne Węgry, gdzie od 1443 roku pod dowództwem Jana Jiskry z Brandýsa – wybitnego generała husyckiego, poddanego węgierskiego króla Władysława Pogrobowca, pełnił funkcję kapitana Zamku Spiskiego. W 1451 podległe mu wojska liczyły około 5000 żołnierzy[5]. Splądrowały one wiele osad oraz klasztory – kamedułów w Czerwonym Klasztorze i norbertanów w Jasowie[6]. W latach 1447–1451 regularnie napadały także na karawany handlowe zmierzające do Polski[7]. W tym czasie legat papieski Eneasz Sylwiusz Piccolomini (przyszły papież Pius II) pisze o nim: „Jest to Czech z rodziców z niskiego rodu”, ale jednocześnie dodaje „To jednak człowiek odważny, utalentowany nie tylko ze zręcznością, ale także w równowadze psychicznej, pracowity, nie stroniący od pracy, ale i niebezpieczeństwa”[6]. W 1453 roku Aksamit wypowiedział posłuszeństwo Jiskrze i uzyskał niezależność. Decyzja ta spowodowała wysłanie przeciw niemu wojsk węgierskich Władysława Hunyadyego, które kilka miesięcy później oblegały i zdobyły jego dotychczasową siedzibę – Zamek Spiski. Udało mu się jednak wkrótce porozumieć z Węgrami i już jako poddany królewski został mianowany kapitanem na zamku w Pławcu[5]. Po śmierci Władysława Pogrobowca poparł wybór Macieja Korwina na tron węgierski, popadł z nim jednak w konflikt, który zakończył się udziałem jego wojsk w bitwie pod Sárospatak. Bitwa odbyła się 21 maja 1458 roku i zakończyła się przegraną wojsk husyckich. Poległ w niej również sam Piotr Aksamit, który dowodził 600 osobowym oddziałem braci. Prawdopodobnie udział wojsk Aksamita w bitwie pod Sárospatak był zresztą przypadkowy, a sam dowódca zmierzał ze swoimi oddziałami na wyprawę rabunkową w rejon rzeki Cisy[8].
Upamiętnienie
Najdłuższa jaskinia Pienin, nosi nazwę Aksamitka. Została ona nadana na pamiątkę stacjonujących w pobliskich Haligowcach wojsk Piotra Aksamita, który – jak podawał w 1861 r. Onufry Trembecki – miał tutaj ...miewać główny swój majdan, stąd całe podgórze węgierskie na wodzy trzymał. Namiestnik Węgier, Zapolya, z pospolitym ruszeniem, dopiero za powtórnym usiłowaniem zdołał go poskromić[9]. W pobliżu Haligowców znajduje się również góra o tej samej nazwie, na szczycie której w 1458 roku miał znajdować się obóz i główna baza wypadowa braci[10].
Przydomek
Piotr Aksamit zyskał swój przydomek prawdopodobnie z powodu zamiłowania do arystokratycznych ubrań[8]. Według innej wersji zyskał go na pamiątkę odebrania aksamitnego płaszcza swojemu polskiemu panu. W trakcie swojego życia podpisywał się jako: „Piotr Aksamit z Kosowa, naczelny dowódca braci, rezydujący w obozie Zelena Hora koło Hrabušic i na Zamku Plaveč”[6].
Przypisy
- ↑ Petro Aksamit, [w:] Mykoła Bażan, Oleg Antonow (red.), Ukraińska Encyklopedia Radziecka, wyd. 2, t. 12, Główna Redakcja Ukraińskiej Encyklopedii Radzieckiej, Kijów 1974–1985 [dostęp 2024-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-24] (ukr.).
- ↑ Aksamit z Liderowic, [w:] Samuel Orgelbrand, Encyklopedja powszechna, t. I, Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Akcyjnego Odlewni Czcionek i Drukarni S. Orgelbranda Synów, 1898, str. 106 [dostęp 2024-08-14] (pol.).
- ↑ Petr Aksamit, Jihočeská Vědecká Knihovna v Českých Budějovicích, České Budějovice [dostęp 2024-08-17] [zarchiwizowane z adresu 2024-08-17] (cz.).
- ↑ Jiří Fidler, Aksamit z Kosova a Lidéřova, Petr [online], Valka.cz, 1 października 2006 [dostęp 2024-08-17] [zarchiwizowane z adresu 2024-08-17] (cz.).
- 1 2 Slovensko severní, [w:] Josef Basl i inni, Slovensko-Podkarpatská Rus, Praha: I.L. Kober, 1933, str. 74 [dostęp 2024-08-16] (cz.).
- 1 2 3 Jakub Ondrej, Osobnosť z dávnej histórie Zamaguria – Peter Aksamit [online], Severný Spiš Pieniny, 27 sierpnia 2021 [dostęp 2024-08-17] [zarchiwizowane z adresu 2024-08-17] (słow.).
- ↑ Jiří Motyčka, Bratřické hnutí; Konec bratříků na Slovensku [online], husitstvi.cz, 12 stycznia 2006 [dostęp 2024-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2024-08-17] (cz.).
- 1 2 Václav Pavlík, Bitva u Šarišského potoka znamenala k úlevě všech začátek konce husitství. Padl v ní i Petr Aksamit [online], Náš Region, 21 maja 2019 [dostęp 2024-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2024-08-14] (cz.).
- ↑ Wycieczka do Groty Aksamitki, [w:] Onufry Trembecki, Przewodnik do Zdrojów Lekarskich w Szczawnicy z mapą, Kraków: Drukarnia C.K. Uniwersytetu Jagiellońskiego, 1861, str. 32-33 [dostęp 2024-08-14] (pol.).
- ↑ Waldemar Ireneusz Oszczęda, Jaskinia Aksamitka, Tygodnik Opoczyński TOP, Tomaszów Mazowiecki, 19 lipca 2013 [dostęp 2024-08-17] [zarchiwizowane z adresu 2024-08-17] (pol.).
