Piotr Blastus Kmita
Piotr Blastus Kmita (zm. ok. 1632) – polsko-litewski drukarz i pisarz.
Życiorys
Był zięciem Jana Karcana i praktykował w jego drukarni w Łosku. Po śmierci teścia otrzymał połowę majątku (resztę odziedziczył syn Józef Karcan) jako posag żony i przez dwa lata prowadził drukarnię w Wilnie. W tym czasie wydrukował 5 tytułów[1].
W 1613 roku przenosi drukarnię do LubczaLubcza. Gdy w 1611 roku została zniszczona kalwińska drukarnia Jokūbasa Morkūnasa, a Józef Karczan przeszedł na katolicyzm, drukarnia Piotra Blastusa była jedyną dysydencką drukarnią na Litwie. Chociaż do druku przyjmował również zamówienia od przedstawicieli innych wyznań w tym katolików, drukował utwory poetów i prozaików skupionych wokół dworu Radziwiłłów w Birżach w tym Salomona Rysińskiego, Józefa Domaniewskiego, Samuela Dowgirda, Jana Zygrowiusza, Piotra Siestrzeńcewicza, Andrzeja Węgierskiego, Baltazara Łabęckiego. Do 1629 roku Blastus wydał 49 tytułów (11 łacińskich i 37 polskich). Ostatni sygnowany jego imieniem druk ukazał się w 1629 roku. Druki z 1631 roku są już sygnowane Drukarnia Kmitów, a na przełomie 1632 roku pojawia się sygnatura Jan Kmita. Na tej podstawie ustalono orientacyjną datę śmierci Piotra Blastusa Kmity[1].
Na jego drukach początkowo pojawiała się sygnatura Blastus. Człon Kmita został dodany po adopcji i po raz pierwszy pojawia się w 1614 roku w Krotkich a wezłowatych powieści, ktore po gr[a]ecku zową Apophtegmata księgi IIII przez Bieniasza Budnego [...] z rozmaitych [...] authorow zebrane, a teraz z nowu z przyczynieniem inszych powieści [...] czwarty raz wydane Bieniasza Budnego[1].
Przypisy
- 1 2 3 Halina Chodurska, Piotr Blastus Kmita et consortes przedsiębiorstwo z nieograniczoną odpowiedzialnością, „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Russologica II” (2), 2009, s. 51-59.