Piotr z Bogorii (zm. ok. 1287)
![]() Bogoria | |
| Data śmierci |
ok. 1287 |
|---|---|
| Ród | |
| Rodzice |
Wojciech Bogoria |
| Dzieci |
Wojciech Bogoria |
| Wojny i bitwy | |
| Administracja |
kasztelan wiślicki, wojewoda krakowski |
Piotr Bogoria ze Skotnik (zm. ok. 1287 roku) – syn Wojciecha herbu Bogoria. Możnowładca z czasów Bolesława Wstydliwego i Leszka Czarnego. Należał do rodu Bogoriów, którego gniazdem rodowym były Skotniki koło Sandomierza[1].
Życiorys
Sprawował urzędy kasztelana wiślickiego oraz w latach 1279-1282 wojewody krakowskiego[1].
23 lutego 1280 w bitwie pod Goźlicami, niedaleko Koprzywnicy, wraz z wojewodą sandomierskim Januszem Starżą, na czele ok. 600 rycerzy z województw krakowskiego i sandomierskiego rozbił wojska tatarsko-ruskie księcia halicko-włodzimierskiego Lwa liczące ok. 6 000 wojowników[1].
Potomstwo
Piotr pozostawił liczne potomstwo, które stanowiło jądro elity możnowładczej za panowania ostatnich Piastów[1]:
- Wojciech Bogoria – wojewoda sandomierski
- Mikołaj Bogoria – wojewoda krakowski
- Jarosław z Bogorii i Skotnik – arcybiskup gnieźnieński
- N. Bogoria ze Skotnik – matka arcybiskupa gnieźnieńskiego Janusza Suchywilka
- N. Bogoria ze Skotnik – żona kasztelana krakowskiego Pakosława z Mstyczowa
Bibliografia
- J. Długosz: Opera XI, 455
- Stanisław Szczur, Piotr (zm. ok 1287), [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 26, 1981, s. 369-370.
- Jan Tęgowski, Krąg rodzinny Jarosława Bogorii (w:) Genealogia – polska elita polityczna na tle porównawczym, Toruń 1993
- Z. Wdowiszewski: Ród Bogoriów w Wiekach Średnich. Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. Tom IX - R. 1928-1929. Kraków 1930
Przypisy
- 1 2 3 4 Stanisław Szczur, Piotr (zm. ok 1287), [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 26, 1981, s. 369-370.
