Piotr Geisler
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
Piotr Geisler (ur. 19 stycznia 1870 w Dobromilu, zm. 27 listopada 1930 w Krakowie) – doktor medycyny, tytularny generał brygady Wojska Polskiego.
Życiorys
Piotr Geisler urodził się 19 stycznia 1870 roku w Dobromilu. Kształcił się w Przemyślu. W 1897 roku ukończył studia w Krakowie i został oficerem zawodowym służby zdrowia armii austriackiej. Służył początkowo w szpitalach garnizonowych Krakowa i Budapesztu. W latach 1896–1902 lekarz batalionu w garnizonie Jarosław. Kapitan z 1900 roku. Do 1914 roku w szpitalach.
W czasie I wojny światowej na froncie rosyjskim. Major od 1 maja 1915 roku[1]. W 1918 roku podpułkownik na froncie włoskim.
Od listopada 1918 roku w Wojsku Polskim. Ordynator szpitali w Krakowie i Nowym Sączu. Pułkownik z 1920 roku zweryfikowany 1 czerwca 1919 roku. W latach 1922–1923 kierownik Rejonu Sanitarnego Katowice. Od 1924 roku naczelny lekarz 73 pułku piechoty i garnizonu Katowice, a później naczelny lekarz 75 pułku piechoty w Chorzowie.
4 stycznia 1927 roku Prezydent RP Ignacy Mościcki nadał mu stopień generała brygady, wyłącznie z prawem do tytułu, z dniem przeniesienia w stan spoczynku – 28 lutego 1927 roku. Mieszkał wówczas w Katowicach przy ulicy Mickiewicza 18/I[2]. Zmarł 27 listopada 1930 roku w Krakowie[3]. Pochowany na cmentarzu Rakowickim.
Odznaczenia
- Kawaler Orderu Franciszka Józefa z dekoracją wojenną
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstędze Krzyża Wojskowego
- Złoty Krzyż Zasługi Cywilnej z dekoracją wojenną na wstędze wojskowej
- Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy
Opracowano na podstawie źródła[1].
Przypisy
- 1 2 Ranglisten des Kaiserlichen und Königlichen Heeres 1918. library.hungaricana.hu. [dostęp 2025-03-10]. (niem.).
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 22 stycznia 1927 roku, s. 9, 12.
- ↑ Zmarli. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”, s. 171, Nr 4 z 22 lutego 1932. Ministerstwo Spraw Wojskowych.
Bibliografia
- T. Kryska Karski, S. Żurakowski, Generałowie Polski niepodległej, wyd.: Editions Spotkania, Warszawa 1991
- P. Kosk, Generalicja polska, t. 1, wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 1998.