Piotr Hallmann

Karierę profesjonalnego zawodnika MMA rozpoczął na gali Beast of the East, gdzie pokonał Krzysztofa Adaszka. Po trzech kolejnych zwycięstwach przed czasem (m.in. nad Kierimem Abzaiłowem) poległ w walce z Christianem Eckerlinem na GMC 2^[1].

Po serii 9 zwycięstw, między innymi na MMA Attack 3 z Juhą-Pekką Vainikainenem^[5] podpisał kontrakt z Ultimate Fighting Championship na cztery walki^[6]. W amerykańskiej organizacji zadebiutował 4 września 2013 roku na gali UFC Fight Night 28 w Brazylii walką z Francisco Trinaldo^[7]. W pierwszej rundzie Brazylijczyk przeważał atakując Hallmanna kopnięciami na korpus, po których zaliczył nokdaun. Wraz z upływem czasu Trinaldo stawał się coraz wolniejszy i już na początku drugiej rundy dał się sprowadzić do parteru przez Hallmana, który zaczął zadawać krótkie ciosy łokciami. Po chwili Hallmann przeszedł pozycję rywala i założył bardzo ciasną kimurę (jednoczesna dźwignia na staw łokciowy i barkowy), którą brązowy pas brazylijskiego jiu-jitsu musiał odklepać^[8]. Za to zwycięstwo przed czasem Hallmann otrzymał bonus finansowy od organizacji w postaci 50 tys. $ w ramach „poddania wieczoru”^[9].

22 dni później stoczył kolejną walkę z podopiecznym byłego mistrza UFC Matta Serry, Alem Iaquintą na gali UFC Fight Night: Machida vs. Munoz w Manchesterze^[10]. Hallmann uległ Amerykaninowi po 15 minutowym pojedynku na punkty^[11].

7 czerwca 2014 zmierzył się z mającym na koncie ponad 60 zawodowych walk Bahamczykiem Yvesem Edwardsem^[12]. Początkowo walka była wyrównana z minimalną przewagą Edwardsa. Druga runda to kontrola pojedynku przez Polaka i dominacja w parterze, w którym zadawał ciosy łokciami. W trzeciej odsłonie starcia, wyraźnie zmęczony Edwards nie radził sobie z zapasami Hallmanna, który wykorzystał szansę obalenia go i zajścia za plecy, gdzie błyskawicznie zapiął ciasne duszenie, poddając doświadczonego rywala^[13]. Hallmann za zwycięstwo prócz podstawowej wypłaty, otrzymał drugi już w UFC bonus finansowy w wysokości 50 tys. $, tym razem w ramach „występu wieczoru”^[14].

13 września 2014 stoczył walkę z doświadczonym Gleisonem Tibau podczas gali UFC Fight Night: Silva vs Arlovski w stolicy Brazylii^[15]. Przegrał niejednogłośną decyzją sędziów (29-28, 29-28, 28-29)^[16]. Pojedynek nagrodzono bonusem za walkę wieczoru. 6 października 2014 Brazylijska Komisja Atletyki MMA (CABMMA) poinformowała, że w wyniku badania przeprowadzonego po walce w organizmie Piotra Hallmana wykryty niedozwolony środek dopingujący, steryd anaboliczny drostanolon, wskutek czego Polak został zawieszony na okres 9 miesięcy, liczony od dnia walki^[17][18]. Hallman zaprzeczył, iż zastosował niedozwolone środki dopingujące i obarczył brazylijską komisję wynikiem przeprowadzonego testu^[19].

Po odbyciu kary spowodowanej zawieszeniem za używanie dopingu Hallmann stoczył pojedynek z Rosjaninem, Magomiedem Mustafajewem na UFC Fight Night: Jędrzejczyk vs Penne^[20]. Przegrał przez techniczny nokaut w drugiej rundzie (niezdolność do walki z powodu rozcięcia)^[21].

Swoją ostatnią walkę dla UFC stoczył z Alexem Oliveira 7 listopada 2015 roku w São Paulo^[22]. Ponownie przegrał przez nokaut, tym razem w trzeciej rundzie^[23].

8 stycznia 2016 roku ogłoszono, że został zwolniony z UFC^[24].

Pierwszą walką po zwolnieniu z UFC był pojedynek z Jasonem Ponetem na gali Slava Republic 1, która odbyła się 30 kwietnia 2016 roku^[25]. Po bardzo wyrównanej walce pokonał Francuza przez niejednogłośną decyzję sędziów^[26].

5 lipca 2016 właściciel organizacji Fight Exclusive Night – Paweł Jóźwiak poinformował o podpisaniu kontraktu z "Płetwalem"^[27]. Hallman zadebiutował dla organizacji 13 sierpnia 2016 podczas gali FEN 13: Summer Edition, która odbyła się w Gdyni. Jego rywalem był Kamil Łebkowski^[28]. Walka odbyła się w limicie wagi piórkowej i zakończyła się porażką Hallmanna przez jednogłośną decyzję sędziów^[29].

Podczas gali FEN 17: Baltic Storm w dniu 12 maja 2017 zmierzył się z niepokonanym Patrykiem Nowakiem^[30]. Zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów^[31].

1 lipca 2017 roku na gali ACB 63 w hali Ergo Arenie stoczył walkę z Adrianem Zielińskim^[32]. Zwyciężył niejednogłośną decyzją sędziów, którzy punktowali 30-27, 29-28 i 28-29 na jego korzyść^[33].

25 maja następnego roku podczas gali Boxing Night 14: Narodowa Gala Boksu na Stadionie PGE Narodowym zmierzył się z byłym mistrzem BAMMA, Damienem Lapilusem^[34]. Pojedynek zakończył się zwycięstwem Hallmanna przez TKO w pierwszej odsłonie walki, w której to Francuz nabawił się kontuzji nogi, która uniemożliwiła mu toczenie dalszej walki^[35].

W styczniu 2025 roku, federacja typu freak fight, Fame MMA, ogłosiła udział Hallmanna w turnieju Underground Championship w wadze open (bez limitu kg), który rozegrał się 8 lutego 2025 na wydarzeniu Fame 24: Underground^[36]. Formułą turnieju była zasady MMA, jednak walka w parterowej pozycji mogła trwać tylko 15 sekund, po czym zostanie przeniesiona do stójkowej pozycji. Dodatkowo zawodnicy zamiast walki w oktagonie walczyli na specjalnej arenie w tzw. „basenie”^[37]. Hallmann w pierwszym etapie ćwierćfinałowym zawalczył z cięższym wagowo Denisem Załęckim^[38], któremu uległ niejednogłośnie po pierwszej rundzie^[39]. Hallmann mimo porażki w ćwierćfinale przeszedł do półfinału, w którym zawalczył z Gracjanem Szadzińskim za kontuzjowaneo Załękiego^[40]. „Niebieski Samuraj” ponownie uległ rywalowi na punkty, tym razem jednogłośnie i odpadł z turnieju^[41].

• Celtic Gladiator
  • 2013: Mistrz CG w wadze lekkiej^[42]

• World Freefight Challenge
  • 2012: Mistrz WFC w wadze lekkiej^[43]

• Casino Fight Night
  • 2011: Zwycięzca turnieju CFN w wadze półśredniej^[44]