Piotr Kowalczuk

Ukończył Szkołę Podstawową nr 76^[4], a następnie IV Liceum Ogólnokształcące w Gdańsku. Absolwent Uniwersytetu Gdańskiego oraz Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Przez ponad 12 lat pracował jako pedagog, wychowawca dzieci niepełnosprawnych oraz wykładowca na uczelniach wyższych. Prowadził audycję społeczno–edukacyjną w Radiu Plus Rodzice na Plusie. W 2010 został kierownikiem referatu komunikacji społecznej Urzędu Miasta Gdańska. Był członkiem Komisji Unii Metropolii Polskich ds. Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego oraz członkiem Zespołu Rzecznika Miejsko–Wojewódzkiego Sztabu Operacyjnego EURO 2012. W 2013 był zastępcą dyrektora wydziału edukacji w UMG. Pełnił funkcję pełnomocnika prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza ds. inicjatyw i konsultacji społecznych. Był jednym z organizatorów gdańskiego Budżetu Obywatelskiego, który po raz pierwszy odbył się w 2013. Od kwietnia do grudnia 2014 kierował nowo powstałym wydziałem rozwoju społecznego w UMG^[5]. Od 1 marca 2021^[6][7] do 30 stycznia 2023 był pracownikiem biurowym Uniwersytetu Gdańskiego^[8].

Funkcję wiceprezydenta Gdańska ds. polityki społecznej objął w grudniu 2014. Poinformował o tym prezydent Paweł Adamowicz podczas sesji Rady Miasta Gdańska, na której odbyło się zaprzysiężenie go na prezydenta miasta. Piotr Kowalczuk na funkcji wiceprezydenta zastąpił Ewę Kamińską^[9]. Został przewodniczącym Komisji ds. Rozwoju Społecznego Obszaru Metropolitalnego Gdańsk Gdynia Sopot, członkiem komisji branżowych Unii Metropolii Polskich, delegatem Miasta Gdańska w Związku Miast Polskich oraz członkiem Zarządu Krajowego Polskiego Komitetu Światowej Organizacji Wychowania Przedszkolnego OMEP. W wyborach samorządowych w 2018 wystartował do rady miasta Gdańska z ramienia stowarzyszenia Wszystko dla Gdańska, otrzymał 2014 głosów i nie zdobył mandatu radnego^[10]. Ponownie został mianowany zastępcą prezydenta Gdańska ds. polityki społecznej. W styczniu 2019, po zamachu na prezydenta miasta Gdańska Pawła Adamowicza, przestał pełnić obowiązki wiceprezydenta z powodu wygaśnięcia mandatu. W styczniu tego samego roku został powołany na stanowisko zastępcy prezydenta przez komisarz miasta Aleksandrę Dulkiewicz^[11]. W imieniu władz miasta, wkrótce po zamachu, spotkał się z matką zabójcy prezydenta Pawła Adamowicza. Po spotkaniu nawoływał do zaprzestania obrażania rodziny zamachowca^[12]. Po wygranej Aleksandry Dulkiewicz w wyborach uzupełniających został zastępcą prezydenta miasta Gdańska ds. edukacji i usług społecznych^[13]. Podczas strajku nauczycieli w 2019 napisał list do pierwszej damy Agaty Kornhauser-Duda z prośbą o pomoc w rozmowach między strajkującymi nauczycielami a rządem^[14]. Był współprzewodniczącym Gdańskiej Rady ds. Równego Traktowania^[15]. W listopadzie 2020 zrezygnował ze stanowiska wiceprezydenta Gdańska^[16].

Był ambasadorem Funduszu Dzieci Osieroconych Fundacji Hospicyjnej^[17] oraz programu Tumbo Pomaga^[18], a także wolontariuszem Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy^[19].

W kwietniu 2009 został wyróżniony Nagrodą im. Marii Weryho-Radziwiłłowicz, przyznawaną przez miesięcznik Bliżej Przedszkola, za cykl audycji radiowych Rodzice na Plusie emitowanych w Radiu Plus^[20]. W 2018 został odznaczony Odznaką Honorową za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka^[21]. Również w tym samym roku został ojcem chrzestnym, specjalnie wyselekcjonowanej naturalnej, bryły bursztynu nazwanej Leonardo Gedanensis^[22][23]. W 2019 został wyróżniony Honorową odznaką  Złoty Czepek, która jest wyróżnieniem nadawanym przez środowisko pielęgniarek i położnych^[24].

W sierpniu 2021 Prokuratura Rejonowa Gdańsk Oliwa wszczęła śledztwo, a następnie oskarżyła go o seksualne wykorzystanie zależności wobec małoletniego – z art. 199 par. 3 kodeksu karnego. Po postawieniu zarzutów prokurator zastosował wobec niego środek zapobiegawczy w postaci zakazu kontaktowania się z pokrzywdzonym w jakiejkolwiek formie oraz zakazu zbliżania się do pokrzywdzonego na odległość mniejszą niż 50 metrów. Śledztwo prokuratury zostało zakończone 30 grudnia 2022 poprzez skierowanie do sądu aktu oskarżenia^[25]. Proces w tej sprawie rozpoczął się przed gdańskim sądem 30 stycznia 2024^[26]. W kwietniu tego samego roku został skazany na rok więzienia w zawieszeniu na trzy lata, wyrok był nieprawomocny^[27]. 19 listopada 2024 przed Sądem Okręgowy w Gdańsku rozpoczął się proces odwoławczy w tej sprawie^[28]. 21 stycznia 2025 roku Sąd Okręgowy wydał orzeczenie utrzymujące w mocy zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego, który stał się prawomocny^[29].

Żonaty, ma córkę^[30]. Jest Honorowym Dawcą Krwi^[31].