Piotr Pogon

Piotr Pogon
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1967
Kraków

Zawód, zajęcie

fundraiser, działacz społeczny, animator sportu niepełnosprawnych

Strona internetowa

Piotr Pogon (ur. 18 lipca 1967 w Krakowie) – polski fundraiser, animator sportowy i charytatywny na rzecz osób niepełnosprawnych, prelegent motywacyjny, maratończyk – biegacz charytatywny, triathlonista, konsultant społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR).

Edukacja

Absolwent Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, kierunek pedagogika, podyplomowych studiów Public Relations w Wyższej Szkole Europejskiej im. ks. Józefa Tischnera oraz ekonomii społecznej w Małopolskiej Szkole Administracji Publicznej Akademii Ekonomicznej w Krakowie.

Sport

Od wielu lat walczący z chorobą nowotworową (m.in. guz gardła, resekcja płuca, postępujący niedosłuch) Piotr Pogon w sierpniu 2012 roku – jako pierwszy człowiek bez płuca – ukończył zawody triathlonowe na dystansie Ironman Triathlon w Kalmarze. W 2014 powtórzył ten wyczyn w zawodach Ironman Triathlon Zurych.

Koordynator i uczestnik wypraw z udziałem osób niepełnosprawnych. Zdobył m.in. szczyty z tzw. Korony Ziemi: Kilimandżaro[1] (dwukrotnie – 2008 i 2011), Elbrus[2](2009) i Mount Kenya, Aconcaqua (2011), Denali (2018).

Uczestnik Lewa Marathon, New York City Marathon, Tokyo Marathon, Maratonu Berlińskiego, Marine Corps Marathon, oraz wielu innych maratonów krajowych i biegów górskich, m.in. 80 km bieszczadzkiego „Biegu Rzeźnika”, Kilimanjaro Half Marathon w Tanzanii.

Alpejczyk, srebrny medalista akademickich Mistrzostw Polski w slalomie gigancie w latach 1989–1991. W roku 2009 wykonał zjazd skiturowy z wysokości 5300 m n.p.m. ze zbocza Elbrusa.

Działalność społeczna

W latach 1994–1995 współtworzył pierwszą w Polsce spółdzielnię mieszkaniową dla osób niepełnosprawnych „Wenus” w Krakowie. W latach 2004–2008 Kierownik zespołu: Fundraising & PR w Fundacji Anny Dymnej „Mimo Wszystko” w Krakowie. Pierwszy Dyrektor i Wiceprezes Fundacji Jaśka Meli.

Do czerwca 2014 r. Wiceprezes Fundacji „Śmigła Życia” z siedzibą w Wieliczce[3]. Fundator Fundacji Piotra Pogona „Drabina”. Pomysłodawca i koordynator ogólnopolskiej akcji stypendialnej dla dzieci żołnierzy polskich poległych w Iraku i Afganistanie realizowanej od czerwca 2014 przez Fundację Dorastaj z Nami, objętej patronatem honorowym Prezydenta RP – Bronisława Komorowskiego.

Nagrody

Zdobywca nagrody National Geographic „Traveler” w kategorii Wyczyn Roku 2011 za zdobycie wraz z niewidomym Łukaszem Żelechowskim najwyższego szczytu Ameryki Południowej Aconcagua (6962 m n.p.m.)[4]. Honorowy ambasador i uczestnik I etapu wyprawy rowerowej Rak'n'Rolling 5000 km na zwrotnik Raka, nagrodzonej w plebiscycie National Geographic „Traveler” w kategorii: Społeczna Inicjatywa Roku 2012. Nominowany do nagrody Laury Magellana w kategorii „Magellan Roku 2014”[5], jak również w plebiscycie Gazety Krakowskiej na Osobowość Roku 2016 w kategorii :"Działalność społeczna i charytatywna Bez Barier”.

W marcu 2019 r. został laureatem XII edycji konkursu Kraków bez barier - 2018 w kategorii „osobowość roku”[6].

W grudniu 2024 r., podczas gali konkursu „Człowiek Bez Barier”, otrzymał tytuł „Człowieka Bez Barier 2024”[7]. Tego samego miesiąca został laureatem Nagrody Amicus Hominum w kategorii Ambasador Zdrowia[8][9].Laureat nagrody NSZZ Solidarność Małopolska " Solidarni w Sporcie 2024"

Przypisy

  1. ↑ Zdobyliśmy Kilimandżaro!. [dostęp 2013-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-21)].
  2. ↑ Niepełnosprawni pokonali Elbrus.
  3. ↑ Fundacja Śmigła Życia w wyszukiwarce KRS
  4. ↑ Travelery 2011 – wyniki i fotorelacja!. [dostęp 2013-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)].
  5. ↑ Zakończono obrady, znamy nominowanych!. Laury Magellana, 2015-04-15. [dostęp 2015-04-29]. (pol.).
  6. ↑ Konkurs „Kraków bez barier” rozstrzygnięty - Magiczny Kraków [online], www.krakow.pl [dostęp 2025-01-02].
  7. ↑ Działacz społeczny, maratończyk bez płuca Piotr Pogon - "Człowiekiem bez barier 2024" [online], www.pap.pl [dostęp 2025-01-02].
  8. ↑ Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego, Organizacje pozarządowe i społecznicy z Małopolski nagrodzeni [online], www.malopolska.pl [dostęp 2025-01-02] [zarchiwizowane z adresu 2024-12-12].
  9. ↑ Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego, Amicus Hominum » Małopolska [online], www.malopolska.pl [dostęp 2025-01-02] [zarchiwizowane z adresu 2024-06-25].

Bibliografia

  • Małgorzata Wach: Każdy ma swoje Kilimandżaro. Kraków: Znak, 2008. ISBN 978-83-240-1061-5.
  • Katarzyna Pinkosz, Łukasz Żelechowski: O dwóch takich... teraz w Andy. Pruszków: DEMART, 2011. ISBN 978-83-7427-685-6.
  • Julia Lachowicz-Nowińska: Umarłem cztery razy. Warszawa: Burda Publishing Polska, 2016. ISBN 978-83-7778-730-4. (pol.).
  • Piotr Pogon; Marcin Gazda: W POGONi za Życiem. Katowice: Grupa Infomax, 2024. ISBN 978-83-66086-20-3. (pol)

Linki zewnętrzne

https://solidarnosc.krakow.pl/solidarni-w-sporcie-2024-2/[1]

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.