Piotr Tołstoj (1645–1729)
 | |
 Tołstoj | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec |
Andriej Tołstoj |
| Matka |
Salomona Miloslawskaja |
| Żona |
Salomona Timofiejewna Dubrowskaja |
| Dzieci |
Iwan Tołstoj |
| Odznaczenia | |
_ribbon.svg.png){kind=small}   | |
Piotr Andriejewicz Tołstoj (ur. 1645[1], zm. 1729[1]) – rosyjski urzędnik i dyplomata[1].
Życiorys
Syn okolniczego, Andrieja Tołstoja. Początkowo był stolnikiem na dworze cara Fiodora III[1]. Był stronnikiem księżnej Sofii[1] (jego rodzina była spokrewniona z rodem Miłosławskimi, z którego wywodziła się jej matka), jednak ostatecznie przeszedł na stronę carewicza Piotra[1].
Od listopada 1701 pierwszy oficjalnie akredytowany ambasador rosyjski przy Porcie Osmańskiej[1]. W październiku 1710 został uwięziony w twierdzy Siedmiu Wież za naruszenie protokołu dyplomatycznego i domaganie się ekstradycji szukającego schronienia na terenach osmańskich, pokonanego w bitwie pod Połtawą króla Szwecji, Karola XII[1]. Pomimo tego udało mu się doprowadzić do uduszenia wielkiego wezyra Aği Yusufa Paszy[2]. Wypuszczony na wolność w kwietniu 1712 roku. Po powrocie do Rosji w 1714 związał się z Mienszykowem[1].
W 1718 sprowadził do Rosji z Neapolu carewicza Aleksego, co w konsekwencji skończyło się śmiercią następcy tronu[1]. W latach 1718–1722 szef rady handlu w Sankt Petersburgu (Handels-College). W roku 1724 otrzymał tytuł hrabiowski. Stanął na czele nowo utworzonej Tajnej Komisji, organu śledczego[1].
Po śmierci Piotra I zabiegał z Mienszykowem o objęcie tronu przez cesarzową Katarzynę[2]. Cesarzowa nadała mu tytuł książęcy oraz uczyniła jednym z 6 członków Najwyższa Tajna Rada[1].
Po śmierci Katarzyny w 1727 zabiegał o objęcie tronu przez córkę Piotra I, Elżbietę, jednak tron przypadł wówczas nieletniemu synowi zamordowanego carewicza Aleksego jako Piotrowi II[1]. Wkrótce Tołstoj został zesłany do Monastyru Sołowieckiego nad Morzem Białym, gdzie zmarł dwa lata później[1].
Odznaczony Orderem Orła Białego[3].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Robert Nisbet Bain, Tolstoy, Petr Andreevich, Count, t. 26, Encyclopædia Britannica, 1911, s. 1061–1062 (ang.).
- 1 2 Simon Sebag Montefiore, Romanowowie 1613–1918, 2017, s. 159–160, ISBN 978-83-65257-13-0.
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008, s. 144.