Piszczel (broń)

Strzelcy moskiewscy uzbrojeni w berdysze i piszczele

Piszczel, piszczal (ros. пищаль) – długa gładkolufowa broń palna, o prostej formie i konstrukcji, której używała polska i rosyjska piechota w XVI w., a kozacka do wieku XVIII[1]. Nazwa polska wywodzi się od czeskiego wyrazu pistala (rura). W Rosji natomiast nazwą piszczal określano każdą broń palną[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ piszczal, [w:] Włodzimierz Kwaśniewicz, 1000 słów o dawnej broni palnej, wyd. 1, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987, s. 126, ISBN 83-11-07350-3.
  2. ↑ Konstanty Górski: Historya Artyleryi Polskiej. Warszawa: 1902, s. 30.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.