Pośrednie Małołąckie Siodło
 Widok z Czerwonego Grzbietu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 1770 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′44,0″N 19°54′55,9″E/49,245556 19,915528 | |
Pośrednie Małołąckie Siodło (ok. 1770 m) – niewielka przełączka w północno-zachodniej grani Małołączniaka w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w krótkiej, trawiasto-kosówkowej grzędzie, która odgałęzia się nieco powyżej Kobylarzowego Siodełka od Czerwonego Grzbietu i łagodnie opada w kierunku północno-wschodnim. Przełączka ta oddziela Pośrednią Małołącką Turnię od grzędy Czerwonego Grzbietu.
Na obie strony opadają z niej dwa żlebki; na północną stronę jedna z odnóg Żlebu Pronobisa, na wschodnią niewielki żlebek, opadający do północnej depresji pomiędzy Pośrednią Małołącką Turnią a Wielką Turnią. W dolnej części jest on podcięty bardzo stromym, około 10-metrowym progiem, który jednak można obejść.
Wszystkie wyjścia na Pośrednie Małołąckie Siodełko są łatwe i latem na pewno chadzano nimi już w czasach pasterskich.
Pierwsze przejście zimowe ze Żlebu Pronobisa oraz Skrytym Żlebem od Małołąckiego Ogrodu: Władysław Cywiński, 22 lutego 1990[1].
Przypisy
- ↑ Władysław Cywiński, Czerwone Wierchy, część wschodnia, t. 2, Poronin: Wyd. Górskie, 1995, ISBN 83-7104-010-5.