Pobocz
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon |
złoczowski |
| Powierzchnia |
0,618 km² |
| Wysokość |
287 m n.p.m. |
| Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
3265 |
| Kod pocztowy |
80713 |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 49°53′29″N 24°57′52″E/49,891389 24,964444 | |
Pobocz (ukr. Побіч) – wieś w obwodzie lwowskim, w rejonie złoczowskim na Ukrainie. Do scalenia w 1934 r.[1], w II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej w powiecie złoczowskim województwa tarnopolskiego.
Do wsi należał przysiółek Dzwoniec, zamieszkały przez samych Polaków. W kwietniu 1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali w nim 42 Polaków[2].
Położenie
Na podstawie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich Pobocz to wieś w powiecie złoczowskim, położona 13 km na południowy wschód od sądu powiatowego w Olesku i 13 km na północny wschód od sądu powiatowego, stacji kolejowej i urzędu poczty i telegrafu w Złoczowie[3].
Przypisy
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 572
- ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939–1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 506, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VIII. Warszawa: 1880–1902, s. 343.
Bibliografia
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VIII, Warszawa, 1880–1902, s. 343.
Linki zewnętrzne
- Pobocz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 343.