Podoficer dyżurny

Podoficer dyżurny – wyznaczony spośród podoficerów i starszych szeregowych (starszych marynarzy).

Podoficer dyżurny podlegał dowódcy i szefowi kompanii, a pod względem służby - oficerowi dyżurnemu jednostki. Podoficerowi dyżurnemu podlegał dyżurny kompanii[1].

Podoficer dyżurny kompanii (baterii) odpowiadał za przestrzeganie dyscypliny i porządku wojskowego w kompanii. Miał prawo wydawać żołnierzom zasadniczej służby wojskowej rozkazy wynikające z obowiązków określonych w instrukcji pełnienia służby.

Dodatkowe uprawnienia:

  • przestrzeganie norm współżycia i zasad koleżeństwa przez wszystkich żołnierzy pododdziału;
  • sprawiedliwy, równomierny podział prac porządkowych,
  • meldowanie dowódcy pododdziału o wszelkich uchybieniach na terenie pododdziału; a w wypadkach drastycznych - niezwłocznie melduje oficerowi dyżurnemu jednostki;
  • sprawdzanie wyglądu zewnętrznego umundurowanych żołnierzy zasadniczej służby wojskowej wychodzących z rejonu zakwaterowania.

Współcześnie (2023) funkcja ta nosi nazwę dyżurnego pododdziału[2].

Przypisy

Bibliografia