Podskalnica sawannowa
| Guyruita cerrado | |
| Guadanucci, Lucas, Indicatti et Yamamoto, 2007 | |
 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina |
Theraphosinae |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
podskalnica sawannowa |
Podskalnica sawannowa[1] (Guyruita cerrado) – gatunek pająka z rodziny ptasznikowatych. Zamieszkuje Brazylię.
Taksonomia
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2007 roku przez José P.L. Guadanucciego, Sylvię M. Lucas, Rafaela P. Indicattiego i Flávio U. Yamamoto[2][3]. Jako lokalizację typową autorzy wskazali Serra da Mesa w Colinas do Sul na terenie brazylijskiego stanu Goiás. Epitet gatunkowy pochodzi od cerrado – formacji roślinnej zasiedlanej przez ten gatunek[3].
Morfologia
Samice osiągają od 20 do 28 mm, a samce od 11 do 24 mm długości ciała. Ubarwienie jest ciemnoczerwonawe z ciemnymi szewronami na grzbietowej stronie opistosomy (odwłoka). Karapaks ma słabo wyniesioną część głowową z lekko wyniesionym, szerszym niż dłuższym wzgórkiem ocznym. Oczy pary przednio-bocznej leżą nieco bardziej z przodu niż przednio-środkowej, a pary tylno-środkowej bardziej z przodu niż tylno-bocznej. Jamki karapaksu są proste. Szczękoczułki mają człon nasadowy z 9 lub 10 ząbkami. Szczęki mają ponad 100 kuspuli, natomiast na kwadratowej wardze dolnej jest ich około 180 u samic i około 200 u samców. Owalne sternum ma tylną parę sigillów oddaloną od krawędzi na odległość większą niż jej średnica. Skopule na nadstopiach pierwszej i drugiej pary zajmują ponad połowę ich długości, a na pozostałych parach połowę długości. Na stopach pierwszej pary skopule są pełne, na tych drugiej pary pełne z linią rzadkich szczecinek, a na pozostałych parach podzielone pasmem grubych szczecin. Trichobotria maczugowate rozmieszczone są na stopach w dwóch równoległych szeregach[3]. Samiec ma na goleniach pierwszej pary odnóży stosunkowo krótkie[4] apofizy (haki) goleniowe, składające się z dwóch gałęzi, z których tylna jest dłuższa i ma dwa małe kolce na szczycie, a przednia krótsza i zaopatrzona w jeden kolec tych samych rozmiarów. Nogogłaszczki samca mają długi i zwężający się ku końcowi bulbus pozbawiony kilów[3] oraz długi i cienki embolus[4]. Genitalia samicy zawierają dwa wielopłatowe zbiorniki[3].
Ekologia i występowanie
Gatunek neotropikalny, znany wyłącznie z północnej i środkowej części Brazylii. Podawany jest ze stanów Pará, Maranhão, Piauí, Tocantins, Goiás i Dystryktu Federalnego. Zamieszkuje ekoregion cerrado[3][4].
Przypisy
- ↑ Dominik M. Szymański i inni, Ptasznikowate (Theraphosidae). Etymologia nazw naukowych i propozycja nazw zwyczajowych, Kraków: Ridero, 2025, s. 110-111, ISBN 978-83-8414-021-5 (pol.).
- ↑ Guyruita cerrado Guadanucci, Lucas, Indicatti & Yamamoto, 2007. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2022-08-08].
- 1 2 3 4 5 6 J.P.L. Guadanucci, S.M. Lucas, R. Indicatti, F.U. Yamamoto. Description of Guyruita gen. nov. and two new species (Ischnocolinae, Theraphosidae). „Revista Brasileira de Zoologia”. 24, s. 991-996, 2007.
- 1 2 3 José Paulo, Leite Guadanucci, Chapter 3. Ischnocolinae and Schismatothelinae, [w:] Fernando Pérez-Miles (red.), New World Tarantulas. Taxonomy, Biogeography and Evolutionary Biology of Theraphosidae, „Zoological Monographs”, 6, Springer Nature Switzerland AG, 2020, s. 86-91, DOI: 10.1007/978-3-030-48644-0, ISBN 978-3-030-48644-0, ISSN 2523-3912.