Polaszenie
Polaszenie, polonizowanie (kaszub. pòlaszenié[1]) – zjawisko polegające na upodabnianiu przez użytkowników kaszubszczyzny swojej mowy do języka polskiego. Zjawisko to może odbywać się na poziomie fonetycznym lub leksykalnym i zachodzi z powodu naturalnego wpływu dominującego polskiego języka literackiego na mowę Kaszubów. Polaszenie przypomina trasiankę (mieszaninę języków białoruskiego i rosyjskiego) oraz surżyk (mieszaninę języków ukraińskiego i rosyjskiego). Proces ten jest obecnie bardzo powszechny; zdecydowana większość użytkowników języka kaszubskiego polaszy. Jest ono spowodowane wszechobecnością języka polskiego w mediach, szkole, urzędach i kościele.
Przykład polaszenia
- -Witôj Maciek, jak ù cebie
- -Hej Czesiek, a no wiész, dużo móm na głowie. Ta robòta mie czedës wykùńczy.
- -No, rozmiejã. Słëchôj chciałbyś mòże z knôpama wëbrać się nad jezoro w ten weekend?
- -Ach, nie wiém czy dam radã. Muszę pòjachac do Kartuz w sobòtã, bò òbiecałem dziadkowi.
- -Luzik, ewentualno pòjmë w nastãpny weekend.
- -Jo, zobaczymy jak to bãdze.